در میان ستارگان …

به آسمان نگاه می‌کنم آبی بی‌انتها، وسیع و عمیق که همواره چشم‌نواز است…

شکوه، عظمت و جلال کهکشان‌ها، ستارگان و جهان هستی که توامان و بی‌وقفه و در هماهنگی با یکدیگر در حرکتند…

اسراری از آفرینش و رازی از خلقت شگفت‌انگیز فاش شدند…عمیق‌ترین و تازه‌ترین تصاویری که از فضـا توسـط تلسـکوپ جیمز‌‌ وب به انسان‌ها رسیده است.

تماشای این تصاویر که تنها بخش ناچیزی از خلقت را به نمایش می‌گذارند، بسیار برایم لذت بخش است و سرشار از بهت و حیرت که هر بیننده‌ای را به فکر فرو می‌برد.

براستی در مقابل این همه عظمت و کهکشان‌ها چه چیزی را می‌توان درک کرد ؟

هزاران تصویر که در کنار هم قرار گرفتند تا تنها تصویر بخشی از فضا و جهان هستی که مربوط به میلیون‌ها سال پیش هستند را برایمان به یادگار بگذارند.

براستی ما با چه چیزی رو‌به‌رو هستیم؟ با هنر دست یک خالق که این زیبایی بی‌انتها و وصف ناشدنی را آفریده است یا چیزی فراتر از آن که در پس این ژرفا حضور دارد، با خود خالق این جهان، آسمان‌ها، زمین و هر آن چیزی که در آنها وجود دارد، با نظم و فرای تصورات ذهنی ما که در آن بسیار سخت می‌گنجد، رو‌به‌رو هستیم… چقدر با دیدن این تصاویر قلبمان به تپش می‌افتد، هیجان زده می‌شویم، اشک می‌ریزیم و چقدر به یاد می‌آوریم که کارهای خداوند شگفت انگیز است و قدرت و عظمت قادر مطلق چه اندازه بی‌انتهاست.

با چشمان خود و با استفاده از آخرین تکنولوژی پیشرفته روز، تنها بخش کوچکی به اندازه دانه‌ای شن از زیبایی‌های خلقت که بر من مکشوف شده است را می‌بینم، سر تعظیم در مقابل آفریدگار فرود می‌آورم و قدردان و سپاسگزار این عظمت بی‌انتها می‌شوم. با خیالی آسوده و با فراغ بال در دستان امن و در محافظت خداوند هستم. در آغوش پدر، خود را رها می‌کنم و در آن پناه می‌جویم، اما این را نیک می‌دانم که تنها راه درک و شناخت خداوند و مکاشفه خاص او، در عیسی مسیح و به واسطه آن یگانه فرزند پدر، مهیا می‌شود. درک محبت بی‌انتهای او که در میان این خلقت عظیم من و شما را دید و محبت کرد، همچون پدری بی‌مانند و همچون پادشاهی با اقتدار آمد تا ما را به فرزندی خود فرا بخواند تا در آغوش او بیارامیم و در پادشاهی او زیست کنیم.

اینک با رو‌به‌رو شدن با این خالق حیرت‌زا و هم فکر و هم قلب شدن با او، می‌دانم که درک شناخت خداوند که اینک پدر ما است من را به سمت و سوی اینکه در دنیای عظیم چه کسی هستم و چه هویت و نقشی دارم، سوق می‌دهد. اصلاً ارزش انسان در این همه عظمت آفرینش چقدر و چگونه است؟ یک بار دیگر به خداوند اعتماد می‌کنم و با او به مشورت می‌پردازم تا مرا راهنمایی، هدایت و رهبری کند. اگر چه با دیدن تصاویری که چون دانه شنی کوچک هستند می‌توان به وجود و حضور خداوند اطمینان بیشتری حاصل کرد، اما وقتی که همه جا در تاریکی محض و مطلق فرو رفته بود، خداوند گفت: «روشنایی بشود» و روشنایی و تاریکی از هم جدا شدند. همه این جهان و خلقت عظیمش که گویی ما قسمتی از آن هستیم، خدایی را فریاد می‌زند که برای ما ارزش قائل بود؛ خدایی که  می‌خواهد با ما رابطه برقرار کند، رابطه‌ای پر از عشق و محبت. او که به واسطه عیسی مسیح همه چیز را به وجود ‌آورد و پدیدار ساخته است امروز می‌دانیم برای دعوت کردن من و تو به فرزندی‌اش پا به زمین گذاشت. جسم غلام پوشید تا من و تو را خدمت کند و راهی شود برای رسیدن به آغوش پدری که عظمت و قدرتش وصف ناشدنی است. چقدر عاشق خلقت خود است و همینطور در می‌یابیم که هنر دست او از تمامی قلب و محبتش سرچشمه گرفته است.

«به کلام خداوند آسمان‌ها سرشته شد و تمامی اجرام آنها به نفس دهان او.» (مزمور 33 آیه 6)

اینک یک بار دیگر به تصاویر ناسا که از فضا منتشر شده است نگاهی می‌ا‌ندازم… من چگونه به دنیای اطرافم می‌نگرم؟ طبیعت، حیوانات، گیاهان و نباتات جملگی از خالقی عاشق، سخن می‌گویند و چگونه می‌توانم این محبت خداوند عظیم و حیرت‌زا را که مرا پر کرده است، به این دنیا تقدیم ‌کنم؟

اگر چه در عصر حاضر فرصت این را داشته‌ام که به وسیله تلسکوپ جیمز وب تصاویر کهکشانی را با وضوح بالا و دقیق از میلیون‌ها سال قبل ببینم که در زمان گذشته امکانش برای مردمان آن دوران میسر و ممکن نبود، اما در پس این پرده زیبا حضور خداوند را لمس می‌کنم و شکرگزاری می‌کنم که می‌توانم با خالق این جهان رابطه‌ای نزدیک و صمیمانه داشته باشم و او را پدر بخوانم، پدر جان شکرگزارت هستم…

برگرفته از گفتمان

خبرهای تازه از آسمان