بچهای داشت با توپش در لب ساحل بازی میکرد توپ افتاد در چاله چند بار خم شد در بیاورد ولی دستش نمیرسید. چوبی آورد و با تمام قدرتش سعی کرد آنرا بیرون بیاورد ولی هر بار توپ میافتاد. بعد از چندین دقیقه ناامید شد زد زیر گریه.
پدرش که از دور نگاه میکرد گفت: «چرا گریه میکنی؟»
پسر گفت: «همه قدرتم را بکار بردم توپم را در بیاورم ولی فایده نداشت.
پدر لبخندی زد و گفت: هنوز تمام قدرتت را بکار نگرفتهای. من به عنوان پدرت بخش مهم قدرتی هستم که میتوانی از آن استفاده کنی و آمده توپ را به سادگی برایش بیرون آورد.
احتمالا شما هم مثل من با افرادی روبرو شدهاید که بعد از مدتی تلاش میگویند: «دیگر به آخر رسیدهام نمیتوانم ادامه بدهم.» شاید هم خودتان گاهی این جمله را بکار بردهاید: «دیگر به آخر رسیده ام»
دقیقا در همین وقت است که باید باور کنید تمام قدرت شما فقط خودتان نیستید.
توانایی شما آخرخط شما نیست.
زندگی شما در قالب افکار و احساس و دید و رویا و آرزوهای محدود شما خلاصه نمیشود.
شما بهعنوان فرزند خدای قادر مطلق «پروژه بینظیر خدا برای شکل دادن به خلقتش» میباشید. بنابراین هرگاه در توانایی و فکر به آخر رسیدید یقین بدانید که زمان شروع کار عظیم خدا در زندگیتان فرا رسیده زیرا شروع کار خدا در به پایان رسیدنهای ماست. «اقتدار نامحدود خدا» بخش اصلی و مهم توانایی شماست. لطفا آن را بوسیله ایمان تجربه کنید.
مسیح گفت: در به آخر رسیدن هایتان از خدا سؤال کنید که به شما داده خواهد شد. بطلبید که خواهید یافت. بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد. (متی7 : 7)
جلیل سپهر