داری چیکار می‌کنی؟
دارم بیرون رو نگاه می‌کنم.
داری چی می‌بینی از اونجا؟
دارم موجوداتی رو می‌بینم که ادای آدما رو در میارن. یجوری که اصلا نمیتونی بفهمی کدومشون واقعیه؟ کدومشون نقش بازی می‌کنه؟
آدما رو نباید از قد و قواره و قیافه‌شون بشناسی.
همه می‌تونن ظاهرشون رو آرایش کنن!
پس چطوری می‌شه آدما رو شناخت؟
آدما مثل درخت هستند.
باید از ثمره زندگی‌شون اونا رو بشناسی. مسیح گفت: درخت رو از میوه‌اش باید شناخت نه از هیکلش.

میوه فریاد زند از هدف و ذات درخت
ورنه از هیکل او من نشــناسم ذاتــش
آتشی باید و شوری که شــــرر برخیزد
گرمی و نور نباشد چو دلیل از آتــش

جلیل سپهر