کريسمس بر شما مبارک.
با منتخبي ديگر از تابلوها دوباره در صفحه نقش و نگار همراه شما عزيزان هستيم.
مژده به مریم
اين تابلو اثري از «يعقوب دوويت» نقاش هلندي است او تحصيلات خود را در رشته نقاشي گذرانده است. او اين تابلو را در سال (1723) ميلادي با رنگ روغن روي بوم بر ابعاد 166 در 206 سانتيمتر بر اساس انجيل «لوقا باب 1» به تصوير در آورده است.
در تصوير مي‌بينيم که فرشته خداوند به «مريم» نازل مي‌شود و مريم ترسان مي‌گردد، اما فرشته به او مي‌گويد: «نترس! زيرا مورد لطف خدا قرار گرفتي و اينک آبستن شده و پسري به دنيا خواهي آورد که نامش را «عمانوئيل» يعني «خدا با ماست» خواهي گذاشت.» تصوير کبوتر در بالاي تابلو نشان از «روح‌القدس» مي‌باشد. خداوند وعده خود را به انجام رسانيد و «عيسي مسيح» را فرستاد تا کفاره گناهان ما باشد و ما را از زير لعنت‌ها بيرون آورد. ايام کريسمس و تولد عيسي مسيح نشان از آن است که يگانه منجي عالم به دنيا آمده و اين اقتدار را دارد تا تمام گناهان ما را ببخشد.
ملاقات
اين تابلو اثر «جان ليونز» نقاش هلندي با رنگ روغن روي بوم در ابعاد 198 در 280 سانتيمتر بين سال‌هاي (1638 تا 1640) ميلادي بر اساس انجيل لوقا باب يک نقش بست، وي اين تابلو را براي يکي از کليساهاي «بروکسل» نقاشي کرد.
زماني که فرشته خداوند به مريم مي‌گويد که او از روح‌القدس حامله است، نيز خبر بارداري «اليزابت» يکي از خويشاوندانش را که در سن پيري آبستن شده بود را مي‌دهد، مريم بي‌درنگ نزد اليزابت رفته و چون اليزابت صداي مريم را شنيد کودک داخل شکمش به وجد آمده و گفت: «مبارک است ثمره رحم تو». در تصوير، گشادي آستين اليزابت سمبلي از ميزباني و خوش آمدگويي و خوشحالي او از ديدار مريم مي‌باشد. عيسي مسيح جسم پوشيد و به اين دنيا آمد تا با نور خودش دنيا و مسير زندگي ما را روشن کند.
لباس «زکريا» نشان از «کاهن اعظم» بودن او دارد که حالا او در اين مقام و موقعيت به ديدار مريم و کودک داخل شکمش آمده است، آيا ما هم در هر موقعيت و مقام اجتماعي به استقبال مسيح مي‌رويم و نزد او فروتن مي‌شويم؟
در تصوير اليزابت و شوهرش زکريا را مي‌بينيم که پير و سالخورده هستند ولي خدا به آنها فرزندي هديه داده است و آن فرزند بعدها نيز هموار کننده راه مسيح بود، زيرا که نزد خدا هيچ امري غيرممکن نيست. خدا قادر است فرسودگي‌هاي زندگي شما را نيز ترميم کند. مريم در جواب فرشته گفت: «کنيز خداوندم هر چه او مي‌گويد بشود». آيا ما هم در شرايط‌هاي مختلف به او اعتماد داريم؟
ستایش عیسی توسط مجوسیان
اين اثر زيبا توسط «آلبرشت دورِر» حکاک و نقاش آلماني ثبت شد که شهرت و نفوذش بسيار فراتر از مرزهاي ملي بود و او آثار وسيعي از خود به جاي گذاشت. او اين اثر را بر اساس انجيل «متي باب 2» با رنگ روغن روي بوم، در ابعاد 100 در 114 سانتيمتر بين سال‌هاي (1505ـ1504) ميلادي به تصوير درآورد. اين تابلو، تولد عيسي مسيح و ستايش مجوسيان را به ما نشان مي‌دهد، نقاش با استفاده از رنگ پوست‌هاي مختلف در تابلو يادآور مي‌شود که عيسي با تولد بشري‌اش نجات را براي همه قوم‌ها پديدآورد و زانو زدن افراد نيز نشان دهنده شروع يک پادشاهي جديد مي‌باشد. همچنين «يوسف» و «مريم» را مي‌بينيم که عيسي را در آغوش گرفته‌اند و مي‌تواند تمثيلي از محبت پدر، پسر و روح‌القدس باشد. ديوارهاي ريخته و تخريب شده نشان از خستگي و طرد‌شدگي مردم دارد چرا که در اين برهه تاريخي خداوند نزديک به (400 سال) است که در مقابل قوم خود سکوت کرده است. مجوسيان با آوردن هداياي با ارزش و طلا، درواقع خدا را جلال مي‌دهند و به او احترام مي‌گذارند. امروز وقتي ما به حضور عيسي مي‌رويم چه چيزي را با تمام قلب خود تقديم او مي‌کنيم؟
آيا زندگي خودمان را تسليم و تقديمش مي‌کنيم؟ آيا ارزش پادشاهي او را در زندگي‌هايمان مي‌دانيم؟
آلبرشت با کشيدن رويش بوته‌ها مابين سنگ‌ها به طور تمثيل‌وار نشان از اين داردکه گويي قوم خدا از کلام او دور هستند و علف‌هاي هرز و گناه هنوز از زندگي آنها بيرون نرفته و جلوي رويش حيات را در زندگي‌هايشان گرفته است.
اين تابلو زيبا اهميت رساندن خبر خوش انجيل را به ما نشان مي‌دهد؛ تا برويم به افرادي که از اين واقعه حيرت‌انگيز بي‌خبر هستند مانندکساني که در تصوير دور افتاده‌اند، خبر خوش نجات در مسيح را برسانيم. پادشاه و نجات دهنده‌اي که براي نجات ما پا به اين جهان گذاشت و خود را خوار و فروتن ساخت تا حيات را به زندگي‌هاي ما بازگرداند.
یونس و ماهی
اين تابلو اثري از «راشدالدين طبيب» پزشک و مورخ يهودي نژاد در قرن «چهاردهم» با رنگ گواش، جوهر و آب طلا شکل گرفت که در «دانشگاه ادينبرگ» نگهداري مي‌شود و در تدريس رشته هنر مرجع بسيار ارزشمندي تلقي مي‌گردد. اين تابلو بين سال‌هاي (1313-1314) ميلادي در ابعاد 13 در 26 سانتيمتر بر اساس کتاب «يونس باب 2» شکل گرفته است. خداوند «يونس» را فراخواند تا به «نينوا» برود و مردم را به توبه دعوت کند. ليکن يونس در مسير خدا قدم نگذاشت و سوار بر کشتي شد تا به مقصد خودش برود اما ناگهان دريا دچار طوفان شد و ملوانان و کساني که در کشتي بودند يونس را به دريا افکندند. پس خداوند ماهي بزرگي برگماشت و ماهي بزرگ يونس را فرو بلعيد. آنجا بود که يونس اهميت نجات جان مردم نينوا را فهميد و توبه کرد و راهي نينوا شد.
در اين تصوير بوته کدو نيز نمادي ديگر در کتاب مقدس است که اهميت نجات را يادآور مي‌شود. زماني که يونس کاري را که خداوند از او خواسته بود به انجام رسانيد آنگاه گوشه‌اي نشست و خداوند گياه کدويي رويانيد که بر يونس سايه افکند تا او راحت باشد. اما در تصوير مشاهده مي‌کنيم که فکر و نظر يونس مانند حوا کاملاً به سمت و سوي ميوه درخت رفته است، همچنين عرياني او در اينجا به اين معناست که هر زمان از هدف خدا سرپيچي کنيم آنگاه زشتي و گناه ما هم ديده مي‌شود.
اين عکس نقطه تلاقي جايي است که وقتي در هدف خدا قرار نداشته باشي درياي خروشان و شکم ماهي در انتظار توست. پس بياييم تا در مسير اراده خداوند قدم برداريم و از او اطاعت کنيم، چرا که هرگاه از اراده و راه او دور شويم در طوفان‌ها و امواج اين دنيا غرق مي‌شويم؛ اما اگر در مسير او قدم برداريم آنگاه خواهيم ديد که خداوند چگونه از ما مانند پدري دلسوز محافظت مي‌کند.
