پناهنده
اخبار، پر شده از خبرهای پناهنده شدن ورزشکاران و دخترهایی که به دنبال نگهداشتن هویتی به عنوان یک ورزشکار به مکانی دیگر گریختهاند.
به دنبال هویتی ناشناخته هر روز در جستجوی راه و مسیری هستیم که شاید در آن بتوانیم هویتی را بدست آوریم. اینقدر نگاههای بیارزش بودن و کالا گونه به زنان منتقل کردهایم که هویت انسانی خود را هر روز در چیزی و یا جایی دیگر میطلبند و آن را گدایی میکنند.
هویتی همچون یک ورزشکار که شاید به عنوان مقام و هدفی آنها را ببینند و برایشان ارزش قائل باشند یا شاید هویتی به عنوان مادر.
«مادر، ورزشکار، کارآفرین موفق و…» اینها هویتیهایی هستند که در پس بیهویتی زنان امیدی شده است تا آنها را به عنوان یک انسان ببینند و ارزش دهند. ارزشی برابر؛ نه ارزشی نیمه و نصف یک انسان، حال که دنیا این ارزش را برای زنانمان قائل نیست آن را در پس هر چیزی میطلبند.
مسیح، تنها امید زنده و هویت انسان است، فارق از زن و مرد بودن، فارق از هر نژاد و زبان و فارق از هر رنگ پوستی. هویت ما در خداوند است و نقشهایمان به عنوان مادر، ورزشکار و…. هویت ما را نمیسازد، امروز هویت واقعی را بیابیم. او که برایمان ارزش برابر قائل است.
اولین مبشر قیام مسیح، مریم مجدلیه، یک زن با گذشتهای تاریک بودکه به نور مسیح وارد شد. اولین مکاشفه مسیحایی، برای یک زن سامری طرد شده اتفاق افتاد.
او ارزشی برابر برایمان قائل است چرا که آفرینش و خلقت اوییم و برای هر کدام از ما نقشه و اراده نیکویی دارد و خواهان آن است تا این برنامه و هدف را در ما به پایان رساند.
او زنان و مردان را به یک ارزش و برای شاهد بودن فراخواند و گفت: «بروید و شاهدین من باشید.» نه شاهدینی با ارزشی نیمه بلکه با ارزش و با ارثی برابر در مسیح و وارثینی در عدالت خدا.
آمین که امروز هویت و ارزش خود را در او جستجو کنیم تا در هدف و برنامه آفرینشمان در او، قدم برداریم و با نور او این جاده را به سلامت به مقصد برسانیم.