بروید قوم‌ها را شاگرد سازید …
درودی بیکران بر همراهان رسم شاگردی؛ شادی خداوند و هدایت او در ماموریتی که به شما سپرده شده است جاری باد.
شکر برای صلیب و کار عظیم خداوند برای تک به تک انسان‌ها و شکر برای مسیر شاگردی که با قیام او از مردگان این راه و ارتباط دوباره مهیا شد.
او بر مسیر جُلجُتا محبت بی‌مانند خود را بر ما آشکار ساخت و گناهان ما را روی صلیب بر خود گرفت و قیام او فرصت در آغوش کشیدن دوباره پدر را برای انسان‌ها فراهم ساخت. او قیام کرد و اولین ماموریت خود را بر مریم مجدلیه و شاگردان نهاد تا این مژده و خبر خوش را به همه نقاط جهان برسانند.
ماموریتی که در آخرین باب از انجیل متی به من و شما سپرده شد «بروید قوم‌ها را شاگرد سازید…»
کلمه ماموریت به معنای «بیرون رفتن» و رساندن پیام خوش انجیل و فرصتی که در فیض می‌یابیم به جهانیان است. کاری که شاگردان از همان ابتدا پس از دریافت روح‌القدس و آن مدافع انجام داده‌اند تا به امروز که این ماموریت به من و شما، یعنی شاگردان امروزه مسیح سپرده شد و ادامه دارد.
خدمت و انجام اراده او عمیقاً قلب خداوند را بر ما آشکار می‌کند چرا که خواست او این است که همه توبه کنند و در پادشاهی او وارد شوند.
نامه و رساله به کولسیان، قلب خدا بر این ماموریت را برای ما بازگو می‌کند. جامعه و کلیسایی که مسیح را شناخته‌اند و در مسیح عمل می‌کنند و اکنون برای شناخت عمیق‌تر مسیح و آشکار سازی زیبایی‌های او بوسیله شاگردان و خادمین، پولس به این کلیسا می‌نویسد.
رهبر و رسولی که اصلاً این کلیسا را ندیده بود، اعضا و افراد آن را نمی‌شناخت و به وسیله اپافرس که در این کلیسا خدمت می‌کند از حال این مردم باخبر شده است و دست به تشویق آنها در ادامه این راه به قلم می‌برد.
پولس در زندان بود و از شنیدن کار عظیم خداوند در این کلیسا شاد گشته و از رشد آنان دلگرم می‌شود. لذت و خوشحالی پولس در این نامه بسیار ملموس است و دلگرمی او از بشارت‌ها و انجام ماموریت مسیح بوسیله این افراد ما را نیز به وجد می‌آورد.
دنیا و جهان مبشرین را به تبلیغ مسیح می‌شناسند، درحالیکه این بشارت است. تبلیغ می‌تواند برای چیزی باشد که نمی‌شناسیم و فقط برای دریافت مزدی آن را تبلیغ می‌کنیم درحالیکه بشارت وظیفه نیست بلکه بر باوری تکیه دارد که از درون، ما را به اعلام این خبر خوش و دریافت این نجات برای همگان مشتعل می‌سازد. بشارت فقط یک عمل و کار انجام دادنی نیست بلکه زندگی یک ایماندار فریادی از کار مسیح در اوست و نوری که جهانیان مسیح را بشناسند و به طرف او روی برگردانند.
امروز می‌تواند نقطه شروعی برای هر یک از ما باشد تا بطلبیم نور خداوند بر زندگی ما جاری شود و چنان راه را بر ما تابان سازد بلکه بدون ترس و شک، برای او قدم برداریم و بطرف ماموریت عظیم او بدویم.
شعله‌های اشتیاق و اعلام این نجات می‌تواند امروز بار دیگر بر ما جاری شود و زندگی ما را در برگیرد و نور مسیح بر ما، مهتابی درخشان از ما بسازد و ما را تبدیل گرداند تا جهان نور او را در ما ببینند، هر زانویی خم شود و هر زبانی اقرار کند که عیسی خداوند زنده و منجی ماست؛ آمین.