ماسک بزن!

زندگی شاد

درودی بی­کران به خوانندگان اسمیرنا و طالب و رهرو رسم شاگردی مسیح. شادی و آرامی خداوند با شما باد. این روزها کرونا و اثرات آن و شرایط کنونی در هر شبکه و رسانه و در هر روزنامه و مجله و حتی گفتگوهای روزمره زندگی نقش پر رنگی را ایفا می­کند. پیش از این در مورد این مهم به وفور بر خدمت اسمیرنا با شما گفتگو کرده ­ایم ولی اینبار با نگاهی به موضوعی که این روزها شاید درک و فهم بهتری را به ما منتقل می­کند خواهیم پرداخت. ماسک بزن!

وسیله ­ای که امروزه در زندگی ما هر روزه بر چهره­ هایی که می­بینیم رخ­ نمایی می­کند و تمامی دولت­ها و پزشکان و… ما را به استفاده از ماسک دعوت می­کنند. اما سهم بزرگی در استفاده ماسک آن است که اگر مشکوک و یا ناقل این ویروس و یا بیمار کرونایی هستیم از انتقال آن به دیگران خودداری کنیم. این رمز پیروزی بر این شرایط است. وقتی که آن را تا حد امکان به دیگران انتقال نمی­دهیم و در پروسه شفا و سلامت نیز خودمان قدم برمی­داریم.

پولس رسول در رساله خود به عبرانیان، باب 12 چنین می­نویسد که: “مواظب باشید کسی از فیض خدا محروم نشود، و هیچ ریشۀ تلخی نمو نکند، مبادا موجب ناآرامی شود و بسیاری را آلوده کند.”

پولس کلیسا و ایمانداران را تشویق می­کند و هشدار می­دهد تا مراقب باشند و اجازه ندهند تلخی رشد کند و جامعه و خانواده الهی را در برگیرد و اهمیت آن را بقدری مهم می­داند که با از دست دادن و محروم شدن از فیض خداوند آن را گوشزد می­کند. محرومیت و از دست دادن برکات و آرامی خداوند با قدم به بی­راهه گذاشتن و از جاده و مسیر خداوند دور شدن.

شرایط و موقعیت­های بسیاری است که تلخی به سمت ما حمله خواهد کرد و با دل­شکستگی­ها از برادر و خواهر ایمانی خود, با حرف­ها و توقعاتی که از یکدیگر داریم چه حق و چه ناروا، تلخی به سمت ما یورش می­برد و این ما هستیم که انتخاب می­کنیم با قضاوت و حکم خود قدم به بی­راهه بگذاریم و تلخی را رشد دهیم و آن را به دیگران نیز انتقال دهیم و یا با ماسک زدن، مراقب باشیم که این تلخی رشد نکند تا پروسه شفا و مسیر آن را در مسیح دریافت کنیم و به جامعه­ای سالم برگردیم. اگر جامعه و اطراف خود را با تلخی­ها و غیبت­ها و دل­شکستگی­ها مبتلا کنیم نه تنها از پروسه شفا دور هستیم بلکه اگر هم شفایی را در آینده با بازگشت به خدا دریافت کنیم هنوز جامعه­ای که مبتلا کرده­ایم زندگی ما را مختل خواهند کرد. پس اینجا ماسک زدن روحانی نیز ما را در این مهم کمک خواهد کرد.

منظور از ماسک زدن به هیچ عنوان تظاهر و ریا و یا نقاب­ها نیستند بلکه ماسک نشانه محبت شما به دیگران است و راستی در آن جای دارد. و با قدم گذاشتن در مشارکت­ها آن را به سمت شفا پیش خواهیم برد.

در آیات قبل آن در رساله عبرانیان باب 12، کلام خدا در آیات 12 و 13 اینطور عنوان می­کند: “پس دست­های سست و زانوان لرزان خود را قوی سازید! برای پاهای خود راه­های هموار بسازید، تا پای لنگ بیشتر صدمه نبیند، بلکه شفا یابد.”

کلام خداوند ما را در این شرایط سخت به تقویت در کلام خداوند و مشارکت با روح او دعوت می­کند تا دستان سست و پاهای لرزان به قوت خداوند دوباره سلامت شده و مشتاق و تشنه خداوند باشد تا قدم بردارد و عمل کند. شاید از نظر روحی و روانی در تلخی­ها و حملات به قول معروف دست و دلمان به خدمت خداوند و مشارکت با او مشتاق نیست و شاید پاهای­مان برای به حضور او رفتن، کلام خواندن، پرستش کردن و دعا لرزان و بی­توان است اما آیات فوق این را مثل دارویی تجویز می­کند که حتی اگر طعم آن در حال حاضر برایت خوشایند نیست ولی برای شفا لازم و ضروری است و توان، سستی و ضعف تو را بر خواهد داشت. پس ماسک بزن و در قدم بعدی در خداوند و حضور او خود را قوی ساز و در ادامه برای پاها و مسیر خود راه­های هموار بساز  به عبارتی برای مشارکت با دیگران و برکت دادن و قوت دادن قدم بردار زیرا این راه شفا و مسیر پیروزی بر آن تلخی است. پس با انتقال ندادن تلخی ابتدا مانع رشد تلخی می­شویم و در قدم­های بعد خود را در مشارکت و حضور خداوند تقویت می­کنیم و برای مشارکت و خدمت دیگران قدم برمی­داریم.

آمین که هر لحظه ماسک بزنیم و در خداوند قوی شویم چرا که این راه و مسیر دست یافتن به زندگی شاد و آرامی خداوند خواهد بود. پیروزی و قوت خداوند با شما باد.