درود به شما عزیزان اسمیرنایی
شکرگزار خداوند هستیم برای این بخش از کلیسا و فرزندانی که هر روزه باعث شادی و قوت ما در خداوند هستند .دوستان عزیزم همینطور که تا امروز با اسمیرنا همراه بودید، می¬دانید که فرزندان چه نقش مهمی را در خانواده، کلیسا و اجتماع دارند و آنها هستند که فردای این خانواده الهی را می¬سازند و می¬توانند کارهای بسیار بزرگی در این راه برای جلال نام خداوند انجام دهند. پس ما هم به نوبه خود در کنار این فرزندان نقش مهم و تاثیرگزاری می¬توانیم داشته باشیم. باید برای آنها نور و نمک مسیح در این جهان باشیم تا با دیدن پدر و مادر و مربیانِ خود و جامعه مسیحی، بتوانند عملکردهای درست را مشاهده کنند و با هدایت خداوند در مسیر درست پیش بروند.
عزیزان در این شماره با توجه به موضوع مجله، که سپردن می‌باشد برنامه¬ای را پایه¬ریزی کردیم و آن را به اجرا در آوردیم. این برنامه به شخصه برای خود من بسیار تاثیرگزار بود و اشک شوق را در چشمانم جاری کرد. وقتی که وارد دنیای بچه¬گانه آنها شدم، و زمانی که قسمتی از افکار درونی‌شان را که بر روی کاغذ آورده بودند مشاهده کردم خداوند را برای وجود این شکوفه‌های بی‌آلایش عیسی مسیح شکر نمودم.
برای این فرزندان آیه¬ای از کتب مقدس را در نظر گرفتیم و از آنها درخواست کردیم که بر روی آن تامل کنند. سپس ملزومات نقاشی را در اختیارشان گذاشتیم و از آنها خواستیم که درک و تصویری که از آن آیه دریافت می‌کنند بر روی کاغذ منتقل کرده و به عبارتی آن را نقاشی کنند. در این قسمت آنها را آزاد و رها گذاشتیم و سپردیم تا خودشان تعمق کنند. آنها با این کار آزادی و رهایی را تجربه کردند. آزادی و رهایی افکار؛ و هر کدام از آنها با توجه به شخصیت درونی و شکل گرفته خود تصویری زیبا کشیدند که آن تصویر کاملاً گویای افکار درونی‌شان بود. برخی پُر از زخم، برخی پُر از عشق و برخی پُر از مهربانی و محبت؛ سپس از آنها خواستیم که هر کدام در مورد تصاویری که نقاشی کرده بودند توضیحی را ارائه داده و افکارشان را بازگو کنند؛ در این بخش بهتر است که ما مربیان و یا حتی شما والدین و خانواده¬های عزیز در کنارشان حضور داشته باشیم، بلکه بازگوی این افکار به سمت و سویی درست و با هدایت خداوند، پیش رود. قسمتی از نقاشی این فرزندان خداوند را برای شما در این صفحه به نمایش می¬گذاریم تا در این برکت و شادی با هم سهیم باشیم.
آیه مورد نظر از کتاب مزامیر باب ۱۰۰ آیه ۴ می¬باشد.
«به دروازه¬های او با شکرگزاری داخل شوید، و به صحن¬های او با ستایش! او را سپاس گویید و نامش را متبارک خوانید!»
