پنطیکاست یا عید پنجاهه یکی از اعیاد یهودیان است. این عید در واقع جشن برداشت محصول میباشد که هر ساله آن را جشن میگیرند و یک جنبه دیگر عید پنطیکاست برای یهودیان یادآورِ داده شدن شریعت به موسی بر روی کوه سینا است.
اما پنطیکاست امروز برای ما مسیحیان تنها یک عید معمولی نیست بلکه روز ریزش روحالقدس است. کلیسا در آن روز بوسیله او شروع شد و با قوت و اقتدار او حیات آن تداوم و رهبری پیدا کرد. واقعیت این میباشد که روحالقدس است ثمرات و عطایا را به کلیسا میبخشد و بدون او کلیسا مرده و بیثمر است. اگر روحالقدس در روز پنطیکاست عطا نمیشد ادامه حیات ايمانى ما و تداوم آن غیر ممکن و بیمعنا بود.
در کتاب اعمال رسولان باب دوم درباره ریزش روحالقدس در روز پنطیکاست نوشته شده است، اما قبل از آن میبینیم که شاگردان بعد از صعود عیسی مسیح به آسمان طبق خواست او در شهر ماندند و در انتظار وعده برای دریافت روحالقدس بودند و یک دل تمامی وقت خود را وقف دعا کردند. (اعمال رسولان ۱: ۱٤)
شاگردان با اشتیاق در انتظار بودند تا وعدهای که به آنها داده شده بود تحقق پیدا کند و آن را بدست آورند، ولی شاید به درستی نمیدانستند که چگونه و به چه صورت آنرا دریافت خواهند کرد. اما چون عیسی به آنها وعده داده بود آن را باور کرده و در انتظار دریافت آن ماندند، زیرا می دانستند عیسی کیست! با او زندگی کرده و میدانستند او در وعدههاى خود امین است و آن را به انجام خواهد رسانید.
شاگردان تا روز پنطیکاست همانطور که در اعمال رسولان باب یکم میخوانیم در یکدلی و دعا در انتظار باقی ماندند و وقتی که در آن بالاخانه جمع بودند ناگاه آن انتظار به سر رسید و همگی صدای وزش تندباد را شنیدند و زبانهای آتش روح را که تقسیم میشد و بر سر هر کدام از آنها قرار میگرفت را مشاهده کردند.
آنها شنیدند، دیدند و لمس کردند و نکته مهم این است که بر طبق فرموده عیسی با ايمان و اشتیاق در انتظار ايستادند و همه آنها طبق وعده از روحالقدس پر گشتند.
از آن لحظه به بعد آنها و زندگیشان متحول گردید. وقتی آنها پری روحالقدس را تجربه کردند ترسها و شکی که تا به آن روز با آن روبرو بودند برطرف شد و تبدیلی که بواسطه روحالقدس در آنها به وجود آمد باعث شد با قدرت و اقتدار عمل کرده و سخن بگویند ( اعمال رسولان ۲: ۴۱-۱۴). قوت و قدرت روحالقدس بعد از پنطیکاست در آنها شروع به عمل كرد و آنان شاهدان زندهايى شدند که با قدرت و قوت روحالقدس، عيسى و مژده نجات را موعظه ميكردند و در نام عیسی شفا میدادند و برای پادشاهی خدا از هر کار نیکی فرو گذار نبودند.
تمام زندگی و خدمت آنها به شکلی وابسته به روحالقدس و هدایت آن بود (عبرانیان ۵: ۱۲-۱۶). از روز پنطیکاست به بعد روحالقدس همواره بر ایمانداران قرار گرفته و آنها را بر حسب ظرفيتشان پر ساخته است.
«وعده روحالقدس برای همه کسانی است که خداوند خدای ما او را فرا خوانده است.» (اعمال ۲: ۳۹)
حال امروزه چقدر لازم است به مانند شاگردان در یکدلی، انتظار و اشتیاق خود را وقف دعا کرده تا روحالقدس را به پری دریافت کنیم و برای کار او با قوت روح حرکت کرده به پیش رویم.
خدا در کلام نیکوی خود وعده داده که روحش را بر تمامی نسل بشر خواهد ریخت، پس چقدر عالیست كه با ایمان کلام او را پذیرفته و با تمام قلبمان منتظر پری روح او باشیم. حتی اگر قبلاً این تجربه را داشتهایم باز هم لازم است که هر روزه خود را آماده دریافت از او کرده و اجازه دهيم روحالقدس در ما كار كرده و ما را در مسیر تبدیل رهبری و هدایت کند.آنگاه میتوانیم شاهدان امین و نیکو برای او باشیم و هر آنچه انجام میدهیم چه در گفتار و چه کردار او را جلال بدهد.
آمین که بتوانیم در مسیر راه، راستی و حیات با پری روحالقدس به پیش رویم و تاج محبت و رحمت خدا را بدست آوریم…
مرجان قوامی