شناسنامه فیلم:

فیلم «همه چیز از دست رفت “All is lost” به کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی «جی‌سی چاندور» می‌باشد که در سال 2013 ساخته شده است. در این فیلم رابرت ردفورد به تنهایی به ایفای نقش پرداخته است. چاندور به کمک نقش آفرینی زیبای رابرت ردفورد روایتی جالب را به واسطه تصویرِ طبیعت و صدای اقیانوس جایگزین دیالوگ‌ها کرده و به خوبی توانسته بدون اینکه مخاطبین خسته شوند آنها را با ایجاد موقعیت‌های هیجان‌انگیز ترغیب به دیدن ادامه فیلم کند.

خلاصه فیلم:

داستان پیرمرد دریا نوردی است که با قایق خود به تنها در اقیانوس هند سفر می‌کند. پس از برخورد قایق او با یک کانتینر تجاری شناور در وسط اقیانوس بدنه قایق‌اش سوراخ شده و سیستم رادیویی و فرستنده امواج می‌افتد و این شروعی‌ست برای شرایط بحرانی پیش‌رو و طوفان‌هایی که در ادامه با آنها به مقابله می‌پردازد تا اینکه…

بررسی فیلم:

همه چیز در خواب شروع می‌شود، زمانی که وتران در خواب به سر می‌برد ماوای امن او در اثر برخورد با کانتینر تجاری کالای سرگردان سوراخ گشته و تجهیزات الکترونیکی وی را از بین برده است. زمان‌های حاضر زمانی نیست که ما در خواب باشیم چراکه زمانیکه در خواب هستیم و در خیال آسوده خود ماوای امنی را دارا می‌باشیم در اثر سوانح و یا حملات به سرعت ماوای امن ما دچار تزلزل گشته و ما را در خطر نابودی قرار می‌دهد. کانتینر رها شده در وسط اقیانوس که بار آن را کفش‌ها تشکیل می‌دهد نشان از روش‌ها و طریق‌های بی هدف و بیهوده ما هستند؛ عیسی مسیح با شستشوی پاهای شاگردان به ما این را آموزاند که نیاز دارید طریق‌ها و روش‌های خود را در من بشویید حال آنکه بسیاری به جای آنکه اجازه دهیم خداوند پاها و طریق‌هایمان را بشوید برای خود انواع کفش‌ها و طریق‌ها را برمی‌گزینیم که بی هدف ما را به وسط اقیانوس‌های نا امن می‌کشاند و بی‌آنکه بدانیم هم خودمان دچار زحمت شده‌ایم و هم دیگران را به زحمت می‌اندازیم.

در این فیلم پس از آنکه وتران متوجه تخریب قایق خود شده است ابتدا از کانتینر فاصله می‌گیرد و سپس به ترمیم آنچه که در اثر برخورد با کانتیر آسیب دیده می‌پردازد و قایق خود را از آب خالی می‌کند؛ همچنین ما نیز بسیاری وقت‌ها از خواب غفلت بیدار می‌شویم و خود را در وسط ناکجا آباد با بسیاری از ویرانی‌ها می‌یبایم ولی خداوند زنده همیشه وفادارانه منتظر ماست تا سمت او بازگشت کنیم، هر چند که در اثر اشتباهاتمان آسیب‌هایی را متوجه شده‌ایم و می‌بایست با صبوری و انتظار کشیدن منتظر نجات خداوند باشیم و البته در مسیر سلامتی قدم برداریم؛ ابتدا خود را از خطاها و گناهان دور سازیم و شروع به تمیز کردن اطرافمان و افکارمان کنیم، حفره‌هایی و درهای بازی که باعث آسیب دیدن مجدد و مکرر ما می‌شود را بپوشانیم تا بتوانیم به سلامتی از طوفان‌های پیش رو عبور کنیم.

وتران دلبستگی فراوانی به قایق خود داشت و امنیت خود را تنها در آن می‌دید به نحوی که حتی در طوفان نیز نتوانست طناب قایق خود را رها کند. ما هم نیز در بسیاری مواقع بدینگونه عمل می‌کنیم. قایق‌های امن خود را رها نمی‌کنیم و از این غافلیم که امنیت تنها در خداوند است و بس و ما در این جهت تنها از قایقی به قایق دیگری نقل مکان می‌کنیم. زمانی که وتران دیگر دست و پا زدن‌های خود را کنار گذاشت و آنچه که داشت را به آتش کشید این نور خداوند بود که راهنمای راهش بود و دستان امنی که او را به امنیت خودش بالا برد. ما باید بدانیم که تنها جایگاه امن دستان خداوند است و آنچه که داریم باعث نجات ما نخواهد بود بلکه تنها خداست که ما را نجات می­بخشد.

شما را دعوت می‌کنیم که به همراه دوستان و خانواده خود به تماشای این فیلم زیبا و پر از هیجان بنشینید و نظرات خود را نیز با ما به اشتراک بگذارید.