تاثیر قند و شکر در سبک زندگی

دنیای امروز ما لبریز از محصولاتی است که ما را به خوردن آن ترغیب می‌کند از جمله قند و شکر که یکی از اجزای تقریباً ثابت و جدا نشدنی در وعده‌های غذایی ما شده است و به اشکال مختلف مانند شیرینی‌ها، شکلات‌ها، آبنبات‌های رنگ و وارنگ، کیک‌ها و بستنی‌های خوشمزه و آبمیوه‌های کارخانه‌ای به زندگی‌های ما راه پیدا کرده که کمابیش زنگ خطری برای سلامتی بدن می‌باشد و می‌تواند آسیب‌های جدی به سلامت ما وارد کند.

شکر یک ماده اعتیادآور است و از هر سم و دارو و یا مواد مخدر خطرناک‌تر می‌باشد و بسته به میزان مصرف آن مفید بودن یا نبودن آن مشخص می‌گردد.

شکر در گذشته کالای لوکس و تجملی بوده است. این ماده از هزاران سال پیش در اطراف دنیا به مقدار کم استفاده می‌شد و ناشناخته بود و بخش کوچکی از برنامه غذایی تمدن‌های اولیه مصر، یونان و روم را تشکیل می‌داد؛ حتی برای اروپاییان نیز شکر ناشناخته بود، هرچند که به عنوان طعم دهنده به میزان کم در غذاهای سلطنتی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

درست است که شکر در انواع مختلفی وجود دارد اما در زندگی روزانه ما مواد قندی اغلب از نوع گلوکز، فروکتوز و ساکاروز هستند که هر مولکول ساکاروز خود از یک گلوکز ساخته شده که با یک فروکتوز پیوند برقرار کرده است و نکته مهم این است که دو قند ساده دارای فرمول شیمیایی یکسانی هستند ولی ساختار شیمیایی آنها با یکدیگر متفاوت می‌باشد، اما زبان انسان قادر به تشخیص آن است چون فروکتوز از نظر مزه شیرینی بیشتری دارد؛ از طرف دیگر گلوکز به نوعی با میزان قند خون ارتباط دارد. گلوکز با جریان خون جابجا شده و سوخت مورد نیاز سلول‌ها را فراهم می‌کند با این حال نیاز نیست برای دریافت گلوکز از مواد قندی استفاده کنیم. میوه‌ها و سبزیجات نیز حاوی گلوکز و فروکتوز هستند. ساکاروز از نیشکر یا چغندر قند گرفته می‌شود و در نهایت به کریستال‌های سفید تبدیل می‌گردد که در سفره صبحانه ما انسان‌ها تقریباً می‌توان گفت پایه‌ای ثابت است.

امروزه شکر به عنوان یکی از ترکیبات و مواد دیگر جزء ترکیبات کلیدی رژیم غذایی غربی تبدیل شده و در واقع سبک غذایی جهان را تغییر داده تا مطابق با ذائقه آنها باشد. ما قادر به تطبیق با این تغییر نبوده‌ایم و این تغییرات آثار مخرب بسیاری را در سبک زندگی ما به جای گذاشته است. به عنوان نمونه یکی از این تاثیرات مصرف گلوکز به صورت مستقیم باعث تحریک تولید هورمون انسولین در بدن می‌شود، در حالیکه فروکتوز این تاثیر را ندارد، اما فقط در کبد متابولیزه شده و تبدیل به چربی می‌گردد؛ با این حساب فروکتوز نقش مهمی در شماری از بیماری‌های متابولیک بازی می‌کند. حال تصور کنید! شما از قند و شکر همزمان استفاده می‌کنید و با هر دو عنصر ضرر رسان روبرو هستید.

پس با توجه به این نکاتی که اشاره شد بهتر است با مصرف نکردن آن یا حتی‌المقدور مصرف درست و حساب شده سلامتی را به خود هدیه دهید.

حال با هم مروری خواهیم کرد که چه بیماری‌هایی به مرور زمان با مصرف غیر اصولی و بی حساب کریستال سفید در بدن نمایان می‌شود.

پوسیدگی و ایجاد حفره در دندان‌ها، خونریزی لثه‌ها، تخریب استحکام استخوان‌ها که عاملی‌ست بزرگ برای به وجود آمدن دیابت، بیماری‌های قلبی، تصلب الشرائین، بیماری‌های روحی، افسردگی، پیری زودرس و فشار خون. توتون سیگار و تنباکوی به صورت معمول در شربتی از شکر خیسانده می‌شود به همین خاطر می‌توان گفت شکر با سرطان ریه نیز ارتباط دارد. همچنین رماتیسم، کبد چرب و بسیاری دیگر از سرطان‌ها.

مصرف شکر از کودکی باعث ابتلا به نزدیک بینی می‌شود و روی سلامت چشم‌ها تاثیر دارد و این نیز زنگ خطری است برای کودکان. دیابت که به عنوان مرگ خاموش شناخته می‌شود از مضرات قند و شکر می‌باشد. اما مصرف این سم خطرناک که باعث به هم ریختن تعادل هورمون‌های بدن نیز می‌شود و به غدد داخلی و غدد فوق کلیوی و لوزالمعده آسیب زده و میزان قند خون را تا حدودی تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث خستگی مزمن می‌گردد. همچنین تاثیراتی را بر روی خورد و خوراک افراد می‌گذارد بدین صورت که فرد دچار پرخوری عصبی می‌شود.

مصرف بی اندازه شکر باعث افزایش علائم سندروم پیش از قاعدگی می‌شود. افزایش انرژی بیش از حد نرمال در کودکان نیز از دیگر اثرات کریستال سفید است. بهبود زخم‌ها را به تاخیر می‌اندازد و باعث مشکلات قلبی و ضعف دیواره رگ‌ها می‌شود. همچنین باعث ایجاد آلرژی‌های مختلف، اگزما، گیجی و مات و مبهوت شدن، چاقی، دردهای مختلف، حساس به نور و صدا، گرگرفتگی بدن، بالارفتن کلسترول، پایین آمدن سیستم دفاعی بدن، ایجاد و ساخت سنگ در کلیه‌ها، آلزایمر و پارکینسون، بی خوابی، لرزه و خستگی و عصبانیت شدید که نشان دهنده اعتیاد به شکر می‌باشد می‌گردد. از همه مهم‌تر دیابت که به عنوان مرگ خاموش شناخته شده است نیز از مضرات مصرف بیش از اندازه قند و شکر می‌باشد. غالباً تمام میوه‌جات و اکثر سبزیجات دارای مواد قندی می‌باشند و خوردن آن برای بدن لازم و ضروری است و در مقابل قند و شکر به تنهایی هیچ‌گونه ویتامینی در خود ندارد.

برخی از کودکان به دلیل طعم لذت بخش قند و شکر به آن اعتیاد پیدا می‌کنند پس باید به آنها کمک کنیم که این عادت از آنها برداشته شود و به غذاهای سالم در اندازه متعادل روی بیاورند. می‌توان به جای شکر از خرما، کشمش، توت خشک و عسل استفاده کرد اما مراقب باشید در خوردن آن نیز زیاده روی نشود.

 بنابراین بهتر است با ترک این دانه سفید و حذف آن از برنامه غذایی خود تغییری بزرگ در سبک زندگی خود بوجود آورید؛ ممکن است روزهای اول برای شما سخت باشد اما نگران نباشید به مرور زمان عادت خواهید کرد. مراقب سلامتی خود و مخصوصاً کودکان و خانواده باشید. آمین که در سلامتی خداوند جسم و جان شما ساکن باشد.