طبیعت و تاثیر آن در سبک و روش زندگی
طبیعت که خداوند آن را با قدرت خود به وجود آورد و به زیبایی آن را به کمال رسانده است. طبیعت نیز مانند سایر آفریده‌های خداوند نقش مهمی در سلامت جسم و جان و روح ما می‌تواند داشته باشد. آن زمان که روح ما خسته از راه‌ها، روش‌ها و سبک زندگی ما می‌شود، خود را در طبیعت رها کردن و زیبایی‌های خداوند را دیدن و در آرامش روح خود را پر کردن از شکرگزاری برای این خلقت خداوند.
با قدم گذاشتن در طبیعت و به دور از هیاهوی جامعه و دیدن زیبایی‌ها می‌توان تغییری تازه در سبک و روش زندگی به وجود آورد. استرس مسموم دشمن شماره یک سلامت انسان به شمار می‌ر‌ود و سپری کردن زمان در طبیعت می‌تواند یک وزنه تعادل و موثر باشد. طبق اطلاعات به دست آمده در یک شرکت روانشناسی نشان داده زمانی که کارمندان در محیط کار در معرض اِلمان‌های طبیعی مثل گیاهان و نور خورشید هستند 15% درصد تندرستی بیشتری داشته‌اند. بسیاری از کارمندان ادارات در اثر نبودن پنجره یا بدون چشم‌اندازی از درختان یا فضای سبز زود خسته شده و روح و روان‌شان به هم ریخته و کارایی خود را از دست می‌دهند.
ایجاد فضاهای باز برای راه رفتن و افزودن فضای سبز در محیط‌ها می‌تواند تاثیر بسزایی در زندگی افراد داشته باشد. حتی بر فرزندان نیز تاثیر زیادی خواهد داشت.
آمار نشان داده کودکانی که نزدیک پارک‌ها و مراکز تفریحی زندگی کرده‌اند، در سنین بالاتر نسبت به کسانی که در مناطق دور از طبیعت بوده‌اند از نظر روحی، رفتار، سبک و روش زندگی و حتی وزن و قد با هم متفاوت بوده‌اند. افزودن پارک و مناطق سرسبز و طبیعتی زیبا می-تواند تغییری باشد که به کودک اجازه دهد به جای اینکه کودکان در خانه بنشیند و به بازی‌های آنلاین و تلویزیون و گوشه نشینی دل خوش کند، با دوستانش در بیرون از منزل به بازی بپردازد و در معاشرت و مشارکت آموزش ببیند و آماده شود برای وارد شدن به مرحله نوجوانی و جوانی.
صرف زمان در طبیعت برای سلامت روان ما نیز مفید است. اسب سواری، دوچرخه سواری و رفتن به پارک می‌تواند حال روحی بسیاری از ما را بهتر کند، در حالی که در خانه نشستن و به دور از مشارکت با دیگران سلامت فکر و جسم ما را تامین نمی‌کند و این اگر عادت شود نمی‌تواند پیام‌های مثبت برای بدن انسان به همراه داشته باشد. تحقیقات نشان داده بین شهرنشینی و افزایش بیماری‌های روانی یک رابطه وجود دارد و در مقایسه با افرادی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند 20% ریسک بالاتری در ابتلا به اختلالات اضطرابی و40% در ابتلا به اختلالات رفتاری و اخلاقی دارند.
همچنین راه رفتن و قدم زدن در طبیعت می‌تواند ریسک ابتلا به افسردگی را پایین آورد. برای استفاده از طبیعت و تاثیرات آن بر جسم و روح و روان خود باید در حفظ آن نیز بکوشیم. آلودگی محیط زیست بر کیفیت و چرخه طبیعی اثر گذاشته و پیامدهای زیان باری بر زندگی انسان حیوانات و بنا‌ها دارد. در جهان امروز آلودگی یکی از مهمترین و حادترین مشکل تمدن انسانی است و نقش انسان در آلودگی محیط زیست بسیار چشم‌گیر است. طبیعت برای بقای نسل بشر آفریده شده و پیوندی ناگسستنی میان انسان و طبیعت وجود دارد. با طبیعت چه برخوردی می-کنیم وقتی به پارک می‌رویم؟ وقتی به جنگل می‌رویم؟ وقتی کنار ساحل برای آرامش جسم و روح خود می‌رویم و قدم می‌زنیم و زمانی را برای آرام گرفتن سپری می‌کنیم آیا سبکی که در خانه خود پیاده می‌کنیم و نظم نظافتی که در خانه ایجاد می‌کنیم، در طبیعت نیز انجام می-دهیم؟ یا وقتی به طبیعت می‌رسیم آن را از بین می‌بریم؟ آیا برای طبیعت که خالق آن خداوند قادر است احترام قائلیم و قدمی برای نظافت و پاکیزگی آن برمی‌داریم؟ نوع زندگی ما در خانه و طبیعت و برخورد ما با افراد هویت و شخصیت رفتاری اخلاقی ما را بیان می‌کند. آموزه‌های ما در زندگی، رفتار ما در زندگی و رفتار ما در طبیعت بیانگر آموزه‌هاست در پاکیزگی آن بکوشیم.
