سلام و درود به دوستداران هنر در شهر، خوشحال هستیم که به فیض خداوند یک بار دیگر می­توانیم در این صفحه در خدمت شما عزیزان و همراهان باشیم.

در این شماره مجله نگاهی به موزه هنر متروپولیتن می­اندازیم.

این موزه در شهر نیویورک بزرگ­ترین موزه هنر در ایالات متحده است که در سال ۱۸۷۰ با هدف افتتاح یک موزه برای آوردن هنر و آموزش هنر به مردم آمریکا توسط معماری ریچارد موریس­هانت ساخته شد که مدیر فعلی آن ماکس هولین می­باشد. این موزه در سال ۲۰۱۹ چهارمین موزه هنری پر بازدید در جهان شد. مجموعه دائمی موزه شامل آثار هنری از دوران باستان کلاسیک و مصر باستان، نقاشی و مجسمه­های تقریباً تمام استادان اروپایی و مجموعه گسترده­ای از هنرهای مدرن و آمریکایی و دارای، دارایی­های گسترده­ای از هنرهای آفریقایی، آسیایی، اقیانوسیه، بیزانس و اسلامی است. این موزه همچنین مجموعه­ای از دایره­المعارف آلات موسیقی، لباس و لوازم جانبی، و سلاح­های عتیقه و زره­پوش از سراسر جهان و همچنین مجموعه گسترده­ای از اشیا منحصر به فرد عصر برنز می­باشد. از نکات برجسته این مجموعه شامل مجموعه­ای از سنگ به یاد ماندنی گاو بالدار، و یا چهره نگهبان، از کاخ شمال غرب پادشاه آشور است و بیش از دو میلیون اثر در این مجموعه وجود دارد، با هم نگاهی به سه تابلو در آن می­اندازیم.

سامسون (شمشون) اسیر فلسطینی­ها

این تابلو اثری از ایل­گوئرچینو نقاش ایتالیایی در زمان باروک می­باشد که در سال ۱۶۱۹ در ابعاد ۱۹۱ در ۲۳۷ سانتی­متر با رنگ روغن روی بوم بر اساس کتاب داوران باب ۱۶ بتصویرکشیده شده است. شمشون از بدو تولدش نذیره خداوند خوانده شده بود و او هرگز نباید موهای خود را می­تراشید زیرا که موهای او منبع و نمادی برای قدرت خدا در او بود، و نیز رازش را به کسی نباید می­گفت. اما روزی شمشون عاشق زنی به نام دلیله شد و دلیله با فریب راز او را پرسید و به او خیانت کرد، وقتی شمشون به خواب می­رود دلیله از مردی می­خواهد تا بیاید و موهای او را کوتاه کند، بدین ترتیب شمشون قدرتش را از دست می­دهد؛ او قبلا در اراده خدا علیه فلسطین بلند شده بود و حالا فلسطینیان از او انتقام می­گیرند شمشون ضعیف شده بود زیرا که مراقب آنچه خدا به او داده بود، نبود در حقیقت ما هم اگر مراقب نباشیم دشمن در کمین است تا شکست­مان دهد. سیستم و تفکر دنیا به ما می­گوید بزن، نابود کن، اما ما باید با سیستم خدا جلو برویم. کلاهخودی که در تصویر سر سرباز است بیاد ما می­آورد که در اصل باید آن کلاهخود سر شمشون می­بود، کلام خداوند به ما می­گوید کلاهخود نجات را بر سر کنید پس باید در حضور او فروتن شویم و ناراحتی و خشم خودمان را به دیگران انتقال ندهیم زیرا که انتقام از آن خداوند می­باشد که بس رحیم است.

انکار پطرس

این تابلو اثر میکل آنژمریسی­دا کاراواجیو نقاش ایتالیایی می­باشد که در سال ۱۶۱۰ در ابعاد ۹۴ در ۱۲۵ سانتی­متر با رنگ روغن روی بوم براساس انجیل متی باب ۲۶ بتصویر درآمده است. این تابلو یکی از آخرین کارهای او می­باشد. همانطور که قبلاً عیسی پیشگویی کرده بود و گفته بود پطرس سه بار او را انکار می­کند و در این تابلو می­بینیم سرباز با یک انگشت و خدمتکار با دو انگشت به پطرس اشاره می­کنند که نشان از همان سه بار انکاری می­باشد که نقاش به آن پرداخته است. در اینجا سرباز از پطرس می­پرسد آیا عیسی را می­شناسد و در تصویر چهره پطرس را می­بینیم که  انکار در چهره و حالت دست­های او مشخص می­باشد که اشاره به خودش می­کند و می­گوید من عیسی را نمی­شناسم. در تصویر تاریکی همه جا را فرا گرفته است. دنیا در تاریکی می­آید تا ما را متهم کند و آنجاست که اگر توجه­مان را از مسیح برداریم و روی خودمان بگذاریم ترس به سراغمان می­آید و نتیجه­اش انکار می­شود. سربازان را می­بینیم که آمدند، محکوم و داوری کردند، در صورتی که داوری را باید به حضور مسیح ببریم. اوست که داور این جهان می­باشد و داوری او بر حق است.

عیسی مسیح

این تابلو اثری از مارتین شونگاور نقاش و چاپگر آلمانی می­باشد که در سال ۱۴۸۰ در ابعاد ۱۱۰ در ۱۶۰ سانتی­متر با سبک کوپر پلیت به معنی صفحه مصی شکل گرفته است. این سبک قبل از اختراع چاپ صنعت رسم بوده. در این سبک بشقاب­های فلزی که با موم آغشته شده بود را با قلم­های سوزنی شکل بوسیله خطوط نقاشی می­کشند. به عبارتی دیگر روی فلز خط می‌انداختند و بعد با رنگ روی خط­ها را پر می­کردند، و در آخر این نقاشی قابلیت این را داشت که روی پارچه یا هر سطح دیگری انتقال یابد که این سبک بسیار صنعت جالبی بوده است. در تابلو پیلاطس را می­بینیم که پشت عیسی ایستاده است و او را نزد مردم می­آورد و تمام آدم­های یهودی، غیر یهودی، مذهبی و… همه فریاد می­زدند که مصلوبش کن. مسیح را در قصر آورده­اند لباس پادشاهی بر تنش کردند، تاج خوار بر سرش گذاشتند اما به نشانه تمسخر. این راهی بود که مسیح رفت تا ما را نجات دهد و امروز ما از زخم­های عیسی شفا یافته­ایم، و به واسطه خون و صلیب او می­توانیم تولدی تازه بگیریم و وارد حیات جاودان شویم.