درودی دیگر به اسمیرناییهای عزیز. در این شماره از مجله و سبک زندگی با شما هستیم تا در مورد ادویهجات و خواص و مضرات و استفاده صحیح از آن صحبت کنیم. همانطور که میدانیم به طور معمول از ادویهها با طعمها و عطرهای مختلف در غذا استفاده میشود. به علت گستردگی مطالب در دو شماره بعدی با موضوع ادویه جات با شما هستیم.
از ادویهجات و گیاهان به طور معمول بعنوان طعم دهنده، حفظ مواد غذایی، رنگ غذا یا سالاد استفاده میشود و ممکن است شامل فلفل، دارچین، پودرکاری، فلفل قرمز، خردل، پیاز سبز باشد. تحقیقات بر این مبناست که ادویهجات و گیاهان حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان ضد بیماری نسبت به بیشتر میوهها و سبزیجات هستند. ادویهجات به غیر از آنتی اکسیدانها که در مبارزه با آسیب رادیکال آزاد که ممکن است به سلولهای بدن ما آسیب برساند مفید است. اخیراً محققین به فواید بیشتری در ادویهجات و گیاهان پی بردهاند که در اینجا به چند مورد از آنها بطور مختصر و مفید اشاره میکنیم.
زردچوبه
* زردچوبه ادویهایست که زردی آن به غذا رنگ میدهد و معمولاً در اکثر غذاها از آن استفاده میکنیم. هزاران سال است که در هند به عنوان ادویه و گیاه دارویی مورد استفاده قرار میگیرد. به تازگی، علم شروع به پشتیبانگیری از آنچه هندوها مدتهاست میشناسند کرده است. زردچوبه شامل ترکیباتی با خواص دارویی است؛ این ترکیبات کورکومینوئیدها نامیده میشوند که مهمترین آنها کورکومین است. کورکومین ماده اصلی فعال زردچوبه است و دارای اثرات ضد التهابی قدرتمند و یک آنتی اکسیدان بسیار قوی میباشد؛ با این حال، محتوای کورکومین زردچوبه آنقدر زیاد نیست. بیشتر مطالعات انجام شده در مورد این گیاهان از عصاره زردچوبه استفاده میشود که بیشتر خود کورکومین را شامل می شود، با دوزهایی که معمولاً بیشتر از 1 گرم در روز است.
این ادویه دارای خواص زیادی میباشد. ضد نفخ، تصفیه کننده خون و همچنین در مواردی مانند ناراحتیهای کیسه صفرا، سرطان معده، یرقان و بیماری کبد نیز استفاده میشود. لازم به ذکر است که مصرف زیاد و زیاده روی در این ادویه باعث خارش پوست و تلخی دهان میشود.
دارچین
نگهدارنده مواد غذایی طبیعی و در کاهش فشار خون نیز مفید میباشد. همچنین برای بیماران دیابتی و قند خون انتخابی عالی بوده است. با این حال، دارچین حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان پلی فنول بسیارقوی است و برای تنظیم کلسترول نیز مفید میباشد. مطالعات نشان میدهد که سطح کلسترول LDL، که کلسترول مضر در بدن ماست را کاهش داده و پایین میآورد. این امر به کاهش خطر بیماریهای قلبی و عروقی کمک میکند. حاوی ترکیبات ضد عفونی طبیعی است و مطالعات نشان داده است که با مهار اقدامات آنها در مبارزه با زخم ایجادکننده و سایر عوامل بیماریزا موثر است. ممکن است به دلیل اثرات طبیعی آنتی اکسیدانها، تکثیر سلولهای سرطانی را کاهش دهد.
مطالعه انجام شده در دانشگاه تگزاس نشان داده که دارچین وعده جلوگیری از سرطان و کاهش مبتلایان به این بیماری را میدهد. همچنین حاوی مواد معدنی ضروری مانند فیبر، کلسیم، آهن و منگنز که برای سلامتی ما مفید است نیز میباشد. در درد قاعدگی و ناباروری نیز این ادویه مؤثر است. از آنجا که حاوی ماده شیمیایی طبیعی به نام سینامالدهید است، میتواند با افزایش هورمون پروژسترون و کاهش تولید تستوسترون در زنان به تعادل هورمون کمک کند؛ با این حال دارچین حاوی مقادیر زیادی از ترکیبی به نام کومارین است که ممکن است در دوزهای زیاد مضر باشد.
پیاز سبز
* برای سلامت استخوان مفید است. حاوی ویتامین C و K است. این مهم در حفظ استخوانهای قوی ما و همچنین در رشد و نمو استخوانها به منظور جلوگیری از پوکی استخوان یا شکستگی استخوان در سنین بالاتر اهمیت دارد. برای سلامتی چشم نیز مفید میباشد، زیرا حاوی ویتامین A است که برای حفظ دید خوب ما لازم است. بدون ویتامینA ، رودوپسین که پروتئین موجود در چشم میباشد و باعث میگردد گیرندههای شبکه نور را جذب کنند، تولید نمیشود و باعث کوری شب و سایر اختلالات بینایی میشود. بر طبق گزارش مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، به دلیل خاصیت طبیعی ویتامین C و A که آنتی اکسیدان است و در پیاز سبز موجود میباشد، ممکن است در جلوگیری از آسیب سلولی ناشی از رادیکال آزاد کمک کرده و برای سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به بیمارهای قلبی و فشار خون بالا مفید واقع شود.
همچنین برای سلامتی سیستم ایمنی بدن، همانطور که توسط انستیتوی تحقیقات سرطان و موسسه لینوس پائولینگ بیان شده است، پیازهای سبز دارای فیتوشیمیایی هستند که یک ماده شیمیایی گیاهی طبیعی میباشد و برای پشتیبانی از عملکرد سیستم ایمنی بدن ما هستند. این فیتوشیمیایی همچنین با مهار گزانتین اکسیداز میتواند از بروز سرطان جلوگیری کرده و در نتیجه از تولید رادیکال آزاد که میتواند به DNA آسیب برساند جلوگیری میکند.
در شماره بعدی با ادامه این مبحث با شما خواهیم بود.
در دستان امن مسیح باشید.