درود به همه اسمیرنایی‌های عزیز. شکر برای وجود یکایک شما که با ما همراه هستید و با همراهی ما و دعاهایتان ما را یاری می‌رسانید تا دستان خداوند باشیم برای رشد کودکانی که قلب تپنده کلیسا هستند و آینده کلیسا در دستان این برکت یافتگان خواهد بود و البته با رهبری شبان اعظم گله خداوندمان عیسی مسیح…
هدف سالیانه: شاگرد سازی و در پی نفع دیگران بودن.
هدف سه ماهه: خوشحالی واقعی چیست؟
هدف ماه: چطور می‌توانیم دیگران را خوشحال کنیم؟
در دو ماه گذشته از معنی واقعی خوشحالی با کودکان صحبت کردیم و اینکه چطور می‌توانیم خدا را خشنود سازیم و بعد از آن به این پرداختیم که چطور می‌توانیم پدر و مادرمان را خوشحال کنیم. در این ماه به این موضوع می‌پردازیم که چگونه می‌توانیم دیگران را خوشحال کنیم؟
در واقع وقتی عمیقاً فکر می‌کنیم به این می‌رسیم که تنها چیزی که می‌تواند موجب خشنودی دیگران شود محبت کردن است. محبتی که از جنس خداوند باشد همانطور که در کتاب غلاطیان از محبت خوانده‌ایم، محبتی که از خداوند است بردبار و مهربان است، حسد نمی‌ورزد، فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد.
این نگاه از محبت به دیگران هم باعث خشنودی خداوند و نیز خشنودی دیگران می‌شود. حال وقتی که با محبت خداوند می‌خواهیم دیگران را محبت کنیم، اولین چیزی که ما را سمت درست هدایت می‌کند این است که در هر رابطه‌ای نفع دیگران را بجوییم. وقتی که بر طبق این مسئله در محبت کردن به دیگران پیش برویم در هیچ نقطه‌ای دچار بحران نمی‌شویم چون رو به سوی دیگری داشتن خوشحالی طرفین را در پی دارد.
حال برای کودکان با زبانی ساده از این نوع محبت و این از خودگذشتگی حرف می‌زنیم. برای درک کردن بهتر بچه‌ها از این موضوع آنها را با چالش‌ها و سوالاتی با خودشان روبرو می‌کنیم. صد در صد در روزمرگی کودکان مسائلی وجود دارد که بتوان در این مورد خاص که نفع دیگران را بجویند و رو به سوی دیگری داشته باشند روبرو شوند و اینکه همانگونه که دوست دارند با خودشان رفتار شود با دیگران رفتار کنند.
در این راستا می‌توانیم با کودکان بازی کنیم یا حتی مسابقه‌ای اجرا کنیم که در محبت کردن و خوشحال کردن دیگران از بقیه سبقت بگیرند و حتی برای چند هفته به آنها تکالیف عملی بدهیم که هر روز با محبت کردن بتوانند یکی از دوستانشان یا مربیان یا اطرافیانشان را خوشحال کنند.
به خاطر داشته باشیم که تمامی تعالیم و دروسی که از کلام خداوند می‌گیریم با هدایت روح خدا، و تنها با عمل کردن، تکرار و تمرین است که برای همه ما و بچه‌ها درونی می‌شود و می‌توانند آن را زندگی کنند. پس به خاطر داشته باشیم که هر روز به آنها یادآوری، تمرین و تکرار کنیم و مهم‌تر از آن برای آنها در دعا باشیم. خودمان نور و عمل کننده باشیم تا آنها هم این را ببینند و آن را زندگی کنند. در این قسمت می‌توانیم همین آیه‌ای را که از محبت صحبت کردیم با کودکان در میان بگذاریم و بخواهیم که هر روز روی آن تامل کنند.
«محبت بردبار و مهربان است؛ محبت حسد نمی‌برد؛ محبت فخر نمی‌فروشد و کبر و غرور ندارد.» (اول قرنتیان ۱۳: ۴)
شکر برای خداوند که محبت او کامل است و وفاداریش تا به انتهاست، و شکر برای شما عزیزان که با ما همراه هستید؛ فیض مسیح همواره با شما باد.
