فرا رسیدن نوروز باستان و فصلی تازه بر شما مبارک در صفحه نقش و نگار باز هم در کنار هم هستیم تا به بهانه این فصل که یادآور شکوفا شدن گلها و درختان است نگاهی به سه تابلو از نقاشان متعدد بیندازیم و با تامل بر این آثار ما هم طراوت و تازگی در خدا را مشاهده کنیم باشد که عمق محبت او در قلبهایمان همچون بهار شکوفه زند و رشد پیدا کند.
زندگی موسی
این تابلو اثری از «ساندرو بوتیچلی» نقاش و دیوارنگار اهل ایتالیاست. او این نقاشی دیواری را بین سال‌های 1481- 1482 و در ابعاد 348 × 558 سانتیمتر بر اساس کتاب خروج به تصویر کشیده است. این نقاشی بخشی از زندگی موسی در دوره‌های مختلف را روایت می‌کند.
در گوشه سمت راست تصویر، زمانی را به تصویر کشیده که موسی یک مصری را می‌کشد و زمانی که فرعون این خبر را می‌شنود موسی پا به فرار می‌گذارد. گله‌ای را در مرکز تصویر می‌بینیم که در زمان فرارش به آنها کمک می‌کند و در گوشه سمت چپ ملاقات او با خدا را مشاهده می‌کنیم و این که سرانجام موسی برای خدمتش آماده می‌شود.
زندگی موسی برای ما نشانگر این است که مهم نیست چقدر در گذشته اشتباه کرده‌ایم یا چقدر استعداد داریم. امروز خداوند قادر است تا مانند موسی با ما نیز ملاقات کند و زندگی جدیدی به ما ببخشد.
شفای نابینا
این تابلو اثر نیکولاس پوسِن نقاش بزرگ فرانسوی است که در نقاشی‌هایش از سبک کلاسیک استفاده می‌کرد. او این تابلو را در ابعاد 119×176 سانتیمتر در سال 1650 با رنگ روغن بر اساس انجیل مرقس باب 10 به تصویر درآورده است.
در منطقه اریحا کوری به نام بارتیمائوس بود که وقتی شنید عیسی آنجاست فریاد برآورد: «ای عیسی بر من رحم کن». عیسی گفت: «چه می‌خواهی برایت انجام دهم؟» و او جواب داد: «می‌خواهم بینا شوم»؛ پس عیسی گفت: «برو که ایمانت تو را شفا داد»، و همان دم بیناییش را بدست آورد و از پی عیسی روانه شد.
در این تصویر درختان سرسبز نشانه حیاتی است که در عیسی داریم. امروز او قادر است تا به ما حیاتی تازه ببخشد و ما را از مشکلات و بیماری‌هایمان رهایی دهد. عیسی کنار من در زندگی‌ام می‌باشد و می‌خواهد معجزه کند اما رمز پنهان‌اش این جمله می‌باشد، «عیسی بر من رحم کن»؛ بارتیمائوس می‌داند که گناهکار است و به عیسی ایمان دارد، عده‌ای مانع نزدیک شدن آن مرد به عیسی می‌شوند اما خواست خدا این می‌باشد که همه نزد او بیایند وکسی را باز نمی‌دارد. صخره بلند و استواری که در تصویر می‌بینیم نشانی از خود عیسی می‌باشد. او صخره و پناهگاه ما می‌باشد، عیسی در این تصویر از مسیری آمده است و خیلی‌ها به دنبالش نیامدند و در تنهایی خودشان نشسته و برخی نیز نظاره‌گر می‌باشند به این هدف که خداوند را در زندگی ببینیم و زندگیمان عوض شود اما با این حال این عده فقط نظاره‌گر می‌باشند و زندگی‌شان عوض نمی‌شود زیرا مشغول زندگی خود هستند.
در سمت چپ تصویر زنی را می‌بینیم که چوب دستی ای کنارش می‌باشد و نماد تکیه بر چیزی می‌باشد، در صورتی که ما به عیسی نیاز داریم تا فیض و رحمت خدا را دریافت کنیم، ولی امروز این تصمیم با ما می‌باشد، آیا می‌خواهیم کنار عیسی باشیم یا دور از او در ناراحتی خود بسر ببریم؟
بیرون آوردن یونس از دهان نهنگ
این تابلو اثر «جان بروژل» نقاش هلندی است که در کشیدن نقاشی‌های تاریخی و طبیعت زنده و همینطور مناظر دریا مبتکر و معروف است، همچنین بیشتر تابلوهای او طبیعت (گیاهان و حیوانات) را در برمی‌گیرد.
تابلو فوق در سال 1598 در ابعاد 38 در 56 سانتیمتر با رنگ روغن روی بوم شکل گرفت. جان این تابلو را براساس کتاب یونس باب 2 به تصویر درآورده است؛ زمانی که خدا ماموریتی به یونس می‌دهد تا برود و به مردم نینوا برای نجات هشدار دهد، یونس با قضاوت خودش از ماموریت خدا دور شد و نااطاعتی کرد و خدا اجازه داد تا 3 روز و 3 شب در دهان ماهی بزرگی بیفتد. یونس آنجا اهمیت نجات را درک کرد برای همین است که او در این نقاشی به نشان درک اهمیت نجات بسیار سالم و تمیز کشیده شده است. ما مردم نینوا و دیگر مردمان را نمی‌توانیم قضاوت و رها کنیم، همه آنها به نجات نیاز دارند. در این تابلو طوفان، قایق شکسته و همینطور صخره نشانگر آن است که شناخت نجات با درد و رنج اجین است. سر نهنگ شبیه به سگی کشیده شده است؛ به منظور و نشان قوم غیر یهود (مردم نینوا). دو کبوتر در تصویر به سمت یونس می‌آیند که نشانه روح‌القدس می‌باشد.
آیا امروز ما هم از دستور خداوند نااطاعتی می‌کنیم؟ خداوند به یونس نشان داد که از حضور او نمی‌تواند فرار کند؛ آمین که ما هم از افکار خود دست بکشیم و قلب خداوند را بیشتر بشناسیم و از دستورات او پیروی کنیم.
