دید و رویا
در دنیایی که زندگی می‌کنیم از دوران دورگرفته تا همین دوران و قرنی که در آن هستیم، بسیاری مواقع به خاطر شرایط، ناراحت یا افسرده و حتی شاید ناامید، خشمگین و…. می‌شویم.
حتماً مواقعی بوده است که شما نیز در این شرایط قرار گرفته‌اید و یا با شخصی که در این شرایط است روبرو شده‌اید. عکس‌العمل و رفتار شما در مقابله با آن چه بوده است؟ آیا نصیحت و پند و اندرز پاسخ صحیحی به شرایط شما بوده است؟
معمولاً در چنین شرایطی به تصحیح و اصلاح کردن یکدیگر نشسته‌ایم و یا خود ما جزو تصحیح کنندگان به پند و اندرز بوده‌ایم. بیایید مثالی برای روشن شدن بهتر موضوع بزنیم: «در یک اسلحه که به طرف هدف نشانه رفته است چندین نکته قابل تأمل است و ما را برای به هدف زدن دقیق‌تر یاری می‌دهد. مگسک و چشمی روی اسلحه باید در یک راستا با هدف قرار بگیرند و پس از آن وزش باد، رطوبت، مسافت و… اهمیت پیدا می‌کنند تا دقیق‌تر به هدف دست یابیم.» این همان تصحیح و نصیحت برای حرکت دقیق‌تر به سمت هدف است اما فراموش کرده‌ایم که در وهله اول هدف و دیدن آن قرار دارد.
وقتی هدف دیده می‌شود ما را برای دستیابی برمی‌انگیزاند و شـــــوق و اشــــتیاقی در ما پدید می‌آید که دید و رویا به ما خواهد داد و معنی زندگی و حیات در همین تلاقی هدف، دید و رویا شکل می‌گیرد.
در بسیاری از جوامع متاسفانه در طول سال‌های بسیار هدف و هدفمند زندگی کردن رنگ باخته است و در نتیجه دید و رویایی حقیقی وجود نخواهد داشت و یا فقط بطور موقت پدید می‌آید. برای همین است که در این سال‌ها، بسیاری از جوانان و حتی خانواده‌ها انگیزه‌ای برای حیات و شادی جلوبرنده در خود ندارند پس برنامه منظمی هم وجود نخواهد داشت و یا ارزش چندانی برای آن قائل نخواهند شد.
پس در وهله اول نیاز هست تا هدف را در زندگی بیابیم و نسبت به آن دید و رویایی داشته باشیم. این مهم ما را به رشد، نظم، حیات و تازگی سوق خواهد داد.
حال دید و رویا در پشت این اسلحه روحانی و نه نفسانی قرار خواهد گرفت. اسلحه‌ای که در افسسیان باب ششم به آن اشاره شده است. اسلحه‌ای که ما را برای بدست آوردن هدف و رسیدن به مقصد یاری می‌دهد. این اسلحه، تفکر برگرفته شده از نجات (کلاه‌خود) همراه با راستی و روش کتاب مقدس و هدایت روح خدا است. اما به یاد داشته باشیم پیش از استفاده از این اسلحه باید هدف، دید و رویا داشت.
پس در مشورت‌ها یکدیگر را به داشتن هدف یا یادآوری هدف کلام و رابطه با خدا برانگیزانیم و دید و رویای خود را بیدار سازیم آنگاه به تصحیح و نصیحت همانند هدفگیری در اسلــــحه هم خواهیم رسید.
اما بدون هدف و دید، تصحیح ما را به جایی پر ثمر نخواهد رساند.
در نامه به کلیسا در افسس، پولس در همان ابتدای باب خود را رسول عیسی مسیح معرفی می‌کند. او رسالت خود را به اراده و خواست و هدف خدا مرتبط می‌سازد. «پولس به اراده خدا رسول عیسی مسیح، به مقدسینی که در افسس می‌باشند و ایمانداران در مسیح عیسی.» (افسسیان باب 1 آیه 1)
پیش از این در «اعمال رسولان باب 22 آیه 4» او گذشته خود را اینطور یادآور می‌شود و به شفافیت اعلام می‌کند که او آزاردهنده و قاتل کلیسا بوده است؛ قاتل و آزاردهنده‌ای که امروز به وسیله فیض از جانب خدا به رسول عیسی مسیح تبدیل شده است. او تغییر و تبدیل خود را به کلیسا اعلام می‌کند و این اعلام، بنیادی در درک فیض و راستی از جانب پدر آسمانی دارد. او می‌داند که لایق رسالت و رسول بودن برای مسیح نبوده و نیست بلکه از فیض و هدیه رایگان به این هدف دعوت شده است. هدفی که او را از قاتلی به رسول تبدیل کرده است.
در اینجا اهمیت داشتن هدف و دید را به خوبی می‌توان درک کرد و این درک در تبدیل و تغییر نقش بسزایی دارد. تبدیلی به سمت حیات و پر ثمر بودن.
پولس که آزاردهنده کلیسا بود بعد از اینکه مسیح را ملاقات کرد هدفی برایش آشکار شد. نوری که در کلام (اعمال رسولان باب9) می‌خوانیم گویی چشمان زمینی و دید زمینی او را کور و در عوض هدف بزرگی را برایش روشن و آشکار کرد که زندگی او را از آن به بعد متحول ساخت. پولس در نوشتن نامه به کلیسای افسس در همان کلمات اول به یاد دارد که «خدا با او چه کار کرده است» پس قدرت خدا را برای تبدیل دیگران نیز به یاد دارد پس در هر قدم و هر سطر نامه خود، کلیسا را به جهت فرصتی که برای تبدیل دارند تشویق می‌کند. همان فرصتی که خود پولس و زندگی او را نیز متحول ساخت.
او به دیگران فرصت می‌دهد چون به فرصت و تبدیل خدا ایمان دارد، ایمانی که بر فیض و راستی از جانب پدر آسمانی بنا شده است.
آمین امروز یکدیگر را برای این مهم برانگیزانیم و هدف و دید خود را در خدا به یاد آوریم و دیگران را در این فیض مشترک سازیم.
