سلامی دوباره به تک تک شما علاقه‌مندان به هنر، سال نوی میلادی بر همه شما عزیزان مبارک.
خدا را شکر که به فیض خداوند در سال جدید با یک شماره دیگر در این صفحه کنار شما هستیم.
در شماره پیشین مجله به موزه تاریخی هنری رایکس (rijksmuseum)
در آمستردام هلند به کارگردانی تاکودیبیتس پرداختیم؛ این موزه در سال ۱۷۹۸ در لاهه تاسیس شد و در سال ۱۸۰۸ به آمستردام انتقال یافت که پر بازدیدترین و بزرگ‌ترین موزه این کشور محسوب می‌شود.
این مجموعه شامل ۸ هزار آثار هنری و تاریخی می‌باشد که بیش از 2000 نقاشی از دوران طلایی هلند توسط نقاشان برجسته‌ای مانند یعقوب ون روئیزادل، فرانس هالس، یوهانس ورمیر، یان استین، رامبراند و شاگردان رامبراند است.
همچنین یک بخش از این موزه به هنر تاریخ اختصاص داده شده است که در معرض دید تماشاگران به هنر تاریخ می‌باشد.
در این شماره نیز قصد داریم تا نگاهی به ۳ تابلوی دیگر این موزه بیاندازیم.
تعمید خواجه‌سرای حبشی
این اثر از یعقوب دوویت، نقاش هلندی با رنگ روغن بر روی بوم در ابعاد ۱۰۸ در ۲۱۵ سانتیمتر بر اساس باب هشتم کتاب اعمال رسولان در سال ۱۷۴۸ شکل گرفت. نسخه اصلی این نقاشی کمی تیره‌تر است ولی تصویری که اینجا ارائه شده برای وضوح بیشتر روشنایی آن توسط نرم افزارهای کامپیوتری تنظیم گشته است.
خداوند به فیلیپس فرمود تا به سمت جنوب برود و فیلپس اطاعت کرده و رفت. در راه مردی را دید از بزرگان دربار ملکه حبشه، پس چون دید کتاب مقدس را می‌خواند کنار او رفت و درباره مسیح بشارت داد. در راه چون به آبی رسیدند، خواجه‌سرا گفت، بنگر که اینک آب مهیاست، آیا تعمید مرا مانعی است؟ زیرا که با تمام دل ایمان آوردم، پس فیلیپس نیز او را تعمید داد.
در تصویر رنگ پوستِ خواجه‌سرا سیاه است و لباس فاخری بر تن دارد به این معنا که همه انسان‌ها در مسیح یک هستند و نژاد، رنگ پوست و دارا و ندار با یکدیگر تفاوتی ندارند.
همچنین می‌بینیم که دورتر، چند نفر ایستاده‌اند و توجهی به تعمید خواجه‌سرا ندارند. این حق انتخاب ماست که کدام مسیر را انتخاب کنیم. امروز اگر ما هم به عیسی مسیح ایمان آوریم و شاگردان او شویم در او تعمیدی تازه می‌گیریم و انسان جدیدی را در مسیح به تن می‌کنیم. اگر به دنبال تازگی و طراوت زندگی و جسم‌مان هستیم مسیح قادر است آن را به ما ببخشد.
شام در عمواس
این تابلو اثری از جان هاویکز نقاش متولد هلند می‌باشد. او این تابلو را با رنگ روغن بر روی بوم در ابعاد ۱۰۴ در ۱۳۴ سانتیمتر، بین سال‌های ۱۶۶۵ تا ۱۶۶۸ بر اساس انجیل لوقا باب ۲۴ به تصویر درآورده است.
در تابلو می‌بینیم که شاگردان عصا و چوبدستی خود را که به منظور مسیح می‌باشد کنار گذاشته و در غم و افسردگی فرو رفته‌اند؛ نقاش عیسی را کمرنگ کشیده تا این را به ما برساند که شاگردان متوجه حضور عیسی نیستند چون چشمان‌شان بسته شده است و نمی‌توانند مسیح را ببینند. همچنین شراب نشان از عهد تازه و نان نشان از بدن مسیح می‌باشد که برای ما بر روی صلیب فدا شد. زمانی که مسیح در زندگی ما هم کمرنگ شود به سمت بی‌هدفی‌ها و افسردگی‌ها می‌رویم.
سقفی که در تصویر بالای سر شاگردان است، به معنای زندگی شخصی آنان می‌باشد، آیا ما در زندگی‌هایمان مسیح را داریم؟
شفای مرد علیل در بیت صیدا
این تابلو اثری از پیتر آرتسن نقاش هلندی می‌باشد. وی این نقاشی را با رنگ روی صفحه در سال 1575 بر اساس باب پنجم انجیل یوحنا به تصویر درآورده است. در این تابلو نقاش به ستون‌هایی پرداخته است که هر کدام خدایان بودند و مردمی که علیل هستند گویی به این خدایان تکیه کرده‌اند، اما هیچ نجاتی دریافت نمی‌کنند زیرا نجات و شفا تنها نزد خدای قادر مطلق است. تمام این علیلان و مفلوجان منتظر بودند تا آب حوض به حرکت در آید زیرا بر این باور بودند که هرکس به عنوان اولین نفر خود را در آب بیاندازد شفا می‌گیرد.
عیسی کنار مردی می‌آید که ۳۸ سال منتظر است تا کسی او را درون آب بیاندازد و به او می‌گوید آیا می‌خواهی شفا بگیری؟ پس بسترت را بردار و برو…
شاید برخی از ما هم در باور و ایمان خود به جز خدا به چیزهایی دیگر تکیه کرده‌ایم. سبدهای خالی‌ای که در تصویر می‌بینیم نشان می‌دهد که زندگی‌شان خالی است؛ ما نیاز داریم که از مسیح پر شویم.
