درود بر خوانندگان و عزیزان اسمیرنایی.
طی گذر دوران و سال‌ها، لغات بسیاری در دنیای کنونی و این عصر درک و مفهوم خود را از دست داده‌اند و معانی آن‌ها گویی دستخوش تغییر گشته است. بطور مثال در سال‌های گذشته “سیاست و یا سیاستمدار” به کسی گفته می‌شد که فن و روش اداره و مدیریت جمعی را دارا بود. لغتی بود که برای بزرگمردان استفاده می‌شد و نشان دهنده رشد و قدرت اداره اجتماع و تصمیم‌گیری‌های جمعی بود. اما در طی سال‌ها شاید بدلیل مشکلات بزرگی که سیاست‌مردان و دولت‌مردان در دنیا داشته‌اند این واژه معنای خود را برگردانده است و شخصی را سیاستمدار می‌نامیم که با زیرکی و دروغ و ریا برای راهبرد هدف‌های خود عمل می‌کند و به عبارتی این واژه اکنون بطور منفی برای اشخاص کاربرد دارد.
مسئله و شکاف فرهنگی و مفهومی بزرگی نیز در طول سال‌ها ما بین مفهوم و درک لغات در کلام خداوند و آنچه در دنیا حاکم است بوجود آمده است و داشتن درک درست و صحیح آن باید الگویی بنام مسیح را کشف کرد تا بتوانیم اعمال و رفتارمان را بر مبنای آن بنا کنیم.
“فروتنی”؛ لغتی که گویی در دنیای ما حتی به شیوه‌ای جلوه می‌کند که یک فرد فروتن باید تسلیم هر چیزی باشد و هیچ واکنشی در مقابل مسائل نداشته باشد. اما لغت دیگری در کلام است که نیز باید آن را دریابیم. “اقتدار”؛ اگر معنای این دو واژه را در کنار هم قرار دهیم و آن‌ها را با هم داشته باشیم معنا و شناخت این واژگان راحت‌تر خواهد بود. فردی که تسلیم همه چیز است نمی‌تواند در اقتدار عمل کند، پس در نمای اول این واژه‌ها در تضاد با هم هستند چون درک و معنی آن‌ها را در نیافته‌ایم.
برای شناخت آن نگاهی به یکی از شخصیت‌های کتاب مقدس می‌اندازیم و بطور کلی او و شخصیت او را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
پولس رسول؛ شخصی که از نام آشناترین و شناخته شده‌ترین افراد در کتاب مقدس است. مسیح او را ملاقات کرد و بعد از این ملاقات و شفا، پولس همواره در خدمت خداوند قدم برمی‌داشت. او از اموال، قدرت، مقام و ریاستی که به عنوان یک افسر رومی داشت از یک طرف، و از طرفی دیگر از مقام و جایگاهی که به عنوان یک یهودی پرغیرت و شاگرد بزرگان دین دست کشید و ترجیح داد در سبدی فارغ از تمامی آن‌ها باشد ولی با عیسی باشد تا بدون عیسی و در آن دارایی‌ها. تمام زندگی خود را صرف خدمت به کلیساها و بشارت انجیل به امت‌ها کرد و حتی در زندان‌ها، تبعیدها و در بند باز هم به این رسالت خود با شادی و آرامش و ایمان ادامه می‌داد.
با نگاهی کلی به سیر این روند در پولس قدم مهمی در شناخت “فروتنی” و “اقتدار” خواهیم برداشت. لطفاً کمی بر روی آن تامل کنید.
پولس که نویسنده رسالات و نامه‌های زیادی در کلام است در رساله به فلیپیان خود را در همان ابتدای نامه خود را “خادم مسیح” معرفی می‌کند و این واژه نه فقط یک لغت بلکه در عملکرد پولس به یک رفتار و باور و ایمان مبدل شده است. او باور داشت که خادم مسیح است و همانگونه که استادش پای شاگردان را شست و به همه مردم محبت نمود او نیز باید مانند استادش عمل نماید.
او با شادی حتی زمانی که در زندان است برای دیگران در دعا است و با یادآوری هر یک از کلیساها شکرگزاری خود را به خدا اعلام می‌کند. او قدرت مسیح در خود را می‌شناسد و به آن ایمان دارد و این قدم مهمی در شناخت اقتدار و فروتنی است.
او نفع خود را نمی‌جوید و حتی به قیمت زندان‌ها و دربند شدن‌ها سعی دارد دیگران را در مسیح رشد دهد و بنا کند.
او از کار مسیح در شاگردان پولس و در دیگران شادمان است و آن‌ها را تشویق می‌کند تا در مسیح به کمال برسند. او خدا را شاهد می‌گیرد که با همه محبتش به مسیح مشتاق دیگران است و دوستشان دارد.
او با اقتدار هدفش را دنبال می‌کند و آن هدف پیشرفت بشارت انجیل است و با فروتنی خود را نیازمند مسیح می‌داند. او حتی کشمکش‌های خود را با شاگردانش در میان می‌گذارد و از سوپر قهرمان جلوه دادن خود دوری می‌کند و این اوج فروتنی در کلام است.
و بعد در باب دوم دیگران را نیز به فروتنی فرا می‌خواند. او از شاگردانش در باب سوم می‌خواهد که از عده‌ای دوری کنند، چون بذرهای بد در درون آن‌ها کاشته خواهد شد و آن‌ها را از خدمت به مسیح و شناخت دعوتشان دور خواهند کرد. این نیز اقتدار او را نمایان می‌سازد.
در آیه 12 پس از تمام این روند عنوان می‌کند که من نیز کامل نیستم و به کمال نرسیدم، بالاتر از دیگران نیستم و سخنانم از غرور و یا خودبینی نیست و این نیز فروتنی او را جلوه‌گر است، ولی عنوان می‌کند که آنچه در عقب است را فراموش و چشمان خود را به ماموریت بزرگش دوخته است و در آن پیش می‌رود و اعلام می‌کند همه “بالغین” در مسیح این‌طور بیاندیشند.
او می‌داند که نجات از روی صلیب آغاز شد ولی رساندن پیام این نجات بر گردن اوست و در این راه با درک نیاز مداومش به پر شدن از خداوند ادامه می‌دهد.
آمین که در فروتنی و اقتدار مسیح رفتار کنیم و در او بالغ شویم.
