نام کتاب: انضباط روحانی( راهی به سوی رشد روحانی)
نویسنده: ریچارد فاستر
با سلام خدمت خوانندگان این بخش از مجله اسمیرنا؛ این بار بر این هستیم تا کتابی شگفت انگیز در راستای رشد روحانی در قدم‌های فرزندی به عنوان کتاب انضباط روحانی را به شما معرفی کنیم تا با مطالعه آن در مسیر فرزندی در نظم خداوند حرکت کرده و هر چه بیشتر به شباهت الگویمان عیسی مسیح درآییم.
قبل از خواندن کتاب پیشنهاد دارم تا با تأمل در عنوان کتاب تصورات خود را روی کاغذ بیاورید و قدم به قدم با خواندن کتاب تصورات‌تان را بررسی کنید و در انضباطی که خدا شما را به آن فراخوانده قدم بردارید. بگذارید تا تعریف آنچه در ذهنتان نظم خوانده میشود با فکر خداوند یکی گردد و در حین مطالعه کتاب این انضباطها را به درون زندگی فردی و اجتماعی خود وارد کنید. همانطور که نویسنده کتاب مینویسد از سطحی نگری آزاد شویم و به عمقهای خداوند وارد شویم و عمیق باشیم. خبر خوش این است که انضباط به مبتدیان و تازه واردها خوش آمد میگوید. لزومی ندارد برای به کار بستن آن حتماً مدارک بالای الهیاتی کسب کنیم. همچنین یک نکته بسیار مهم این است که دانستن فنون به معنای به کار بستن آنها نیست.
انضباطهای روحانی واقعیتهای روحانی و درونی هستند. در واقع نگرش قلبی و درونی انسان بسیار مهم‌تر و حیاتی‌تر از فنون دستیابی به واقعیتهای زندگی روحانی است. پارسایی هدیه خداست اما این بدین معنا نیست که تلاشی نباید انجام دهیم، بلکه باید با انضباطهای روحانی خود را در معرض عمل خدا قرار دهیم تا او بتواند ما را متحول سازد.
اگر میخواهیم در سلوک روحانیمان رشد کنیم، چنانکه انضباطهای روحانی مایه برکت باشند نه لعنت، باید به جایی برسیم که بار همیشگی احساس نیاز برای مدیریت کردن بر دیگران را زمین بگذاریم. لزوم مدیریت کردن بر دیگران بیش از هر چیز دیگر باعث تبدیل انضباطهای روحانی به حکم و قانون میشود و در این زمان وارد قضاوت میشویم که چه کسی در حد انتظارات است و چه کسی نیست. اما وقتی باور کنیم تحول درونی کار خداست نه کار ما، آن وقت می‌توانیم از تلاش برای اصلاح دیگران دست برداریم. باید بدانیم پافشاری بر کلمهای خاص میتواند بلافاصله جمله را تبدیل به حکم و قانون سازد. پس باید مراقب باشیم که انضباطها به قانونهای مهلک تبدیل نشوند.
و این با شنیدن صدای مسیح معلم و راهنمایمان دشوار نیست، اگر با گوش جان صدای آسمانی او را بشنویم تعالیمی را که نیاز داریم دریافت خواهیم کرد.
در این کتاب سرفصلهای زیر را میخوانیم:
دری به سوی آزادی، انضباط در تعمق، دعا، روزه، مطالعه، ساده زیستی، سکوت، خدمت کردن، تسلیم، اعتراف، پرستش، هدایت و جشن و سرور.
در فصل تعمق، این نویسنده ابتدا شواهدی از کتاب مقدس را برای ما بیان میکند. کسانی که طریق تعمق را به خوبی درک می‌کردند. به عبارتی ساده تعمق مسیحی توانایی شنیدن از خدا و اطاعت از کلام اوست. در تعمق، ما در دوستی و انس گرفتن با عیسی و شناخت طریق او رشد میکنیم. همچنین درک از معنای حقیقی تعمق در میان کج فهمیهای زمان حاضر بسیار لازم است، چرا که تعمق بین عموم مردم به عنوان مدیتیشن رایج شده است، در حالیکه در مدیتیشن ذهن را خالی میسازند اما تعمق مسیحی تلاشیست برای پر ساختن آن؛ آری تنها گسستن از دنیا کافی نیست بلکه پیوستن به خداوند و تسلیم شدن به او نیز امریست ضروری.
و باورهای اشتباه دیگری نظیر اینکه تعمق تنها برای افراد خاصیست؛ در صورتیکه تعمق مثل نفس کشیدن ضروری و ساده است و نیاز به خاص بودن و عطایا و دانش ما ندارد. در قسمت انضباط تعمق، نویسنده به ما باورهای اشتباه و الزام اشتیاق ما را به شنیدن صدای خدا متذکر میشود. داشتن تعمق در امر گفتگو با خدا نکته بسیار مهمی است که در پیشینه ما کاملاً نادیده گرفته شده. ما فرا گرفتهایم که تنها حرف بزنیم و شنیدن از خدا تنها یک توهم دیده شده، پس برای باور کردن حقیقت شنیدن صدای خدا نیازمند این هستیم تا با ضعف در فرهنگمان روبرو شویم و باورهای اشتباهمان را دور بریزیم. در این میان تخیل انسانها در گرفتن پیام و چیدمانها جزو خطرات محسوب میشود، اما آیا خداوند قادر نیست تا قوه تخیل ما را تقدیس کند و از آن برای مقاصد نیکو استفاده کند؟ باید حقیقت تجسم را جدی بگیریم. تخیل میتواند، آلت دست بشر و حتی مایه خود فریبی شود. همانطور که برخی قوه تخیل نیرومندی دارند و قادراَند تصویری از هر آنچه مایلند اتفاق بیفتد، جعل و اختراع کنند. پس چقدر بیشتر ما نیازمند تسلیم قوه تخیل و احساساتمان به خدا هستیم. باید مطابق افکار الهی بیندیشیم، از خدا لذت ببریم و مشتاق حقیقت و طریقهای او باشیم و هر چه بیشتر در این طریق سلوک کنیم. خدا نیز بیشتر قوه تخیل ما را برای مقاصد نیکو به کار میگیرد.
در تعمق و جدا کردن زمان و مکان برای آن، باید به یاد داشته باشیم که به اسم تعمق کردن در دام اعمال مذهبی در زمان خاص نیفتیم. آنگاه تعمق کردن، تمام زندگی ما را در بر میگیرد.
پیوسته دعا کنید (اول تسالونیکیان ۵: ۱۷)
تعمق اشکال مختلفی دارد مثل تعمق در کلام خداوند، تعمق تجدید فکر (اعتراف)، تعمق در خلقت، تعمق در رویدادهای زمان حاضر و تلاش برای درک اهمیت آنها. آیا در یک دست کتاب مقدس و در دست دیگر روزنامه را داریم؟
انضباط تعمق دارای جنبههای بسیاری است. تعمق کردن را با مطالعه نمی‌توان کسب کرد. تعمق کردن را با تعمق کردن میآموزیم و این یک طریق زندگیست.
هدف انضباطهای روحانی تبدیل کامل فرد است. هدف آن است که عادات فکری مخرب پیشین جای خود را به عادات حیات بخش نوین بدهند.
در انضباط درونی، انضباطهای دعا، روزه و مطالعه کلام را نیز داریم که هر کدام به شکل خاصی نیاز به تمرین دارد. دعا ما را به خط مقدم زندگی روحانی پرتاب میکند و دعا مهمترین انضباط روحانیست، زیرا ما را به مصاحبتی دائمی با پدر آسمانی‌مان هدایت میکند؛ دعا برترین شیوه برای تغییر ماست. باید راغب تغییر باشیم و به ضربان قلب خدا نزدیک شویم (نگران نباشید که دعا وقت زیادی را خواهد گرفت، زیرا نه تنها وقت چندانی گرفته نخواهد شد، بلکه تمام وقت را اشغال خواهد کرد). ما کارمان را با دعا شروع میکنیم، با دعا ادامه می‌دهیم و با دعا نیز به پایانش میبریم. دعا و عمل زوجی جدایی ناپذیر هستند. در انضباط روزه اگر چه جنبههای جسمانی روزه توجه ما را به خود جلب میکند ولی هرگز نباید از یاد ببریم که عملکرد اصلی روزه مبتنی بر کتاب مقدس در حیطه روح است. روزه یکی از ابزار انتقال فیض و برکت خداست و نباید مورد غفلت واقع شود. روزه نیز باید خدا محور باشد و هدفمان جلال یافتن پدر آسمانی باشد. روزه یک انضباط کهن است که کتاب مقدس مطالب بسیاری برای گفتن از آن را دارد.
در شماره بعدی مجله نیز به ادامه مختصر یادآوری از سرفصلهای این کتاب خواهیم پرداخت؛ نظم روحانی خدا با شما.
المیرا عزیزی
