استوری…!

خبر خوش: واکسن‌های تاثیرگذار ساخته و مهیا شده است، خبر بد: در ایران واکسنی نداریم و کسی به فکر نیست. در روزهایی که در اکثر نقاط جهان به سرعت واکسیناسیون مردم را در دستور کار خود قرار داده‌اند در ایران خبری از این مسئولیت‌پذیری نیست؛ و حال مردمی که هاج و واج یا خود را همچنان در خانه‌ها قرنطینه می‌کنند و یا دیگر بی‌خیال با این بیماری و گونه‌های آن سازش می‌کنند، یا در صف‌های طویل خروج برای واکسینه شدن با هزینه‌های گزاف به این کشور و آن کشور شاید با این تفکر: «آب و برق هم که نداریم و نه واکسن، پس آهنگ سفر کنیم شاید در جایی دیگر یافتیم»؛ و واقعیت نداشته‌های مهم و اساسی که تمرکز را از حقیقت داشته‌ای در دسترس و مهیا دور و دور و دورتر می‌کند.

امروز به این می‌اندیشیدم که سهم من و ما در خارج از کشور که شاید درگیر این مشکلات بدین گونه نیستیم چیست؟ امروز من چه داشته‌ای دارم که می‌تواند امید را در دل‌ها جاری کند؟ امروز من چه دارم که می‌تواند مردم کشورم را به آرامش برساند؟ امروز من چه داشته‌ای دارم که به دیگران فیض را منتقل کنم و آنها را هم مهیا باشد؟ چه چیزی می‌تواند امروز ناامیدی را در لحظه به امید تبدیل کند؟ چه چیزی می‌تواند شرایط مرزی و زمانی و مکانی را دگرگون کند و به دست تک‌به‌تک عزیزانمان در ایران برسد و همچون آبی بر روی آتش تاثیرگذار باشد!؟ آیا آن می‌تواند پست و استوری از برند و مدل واکسن کووید باشد! یا از تنی به آب زدن در اَتَشِ گرمای تابستان؟ در روزهای کم برقی ایران چه راه و روشی را پیش می‌گیرم و آیا به این می‌اندیشم که به ایشان چه چیزی را منتقل می‌کنم؟

امروز سخنی را دارم با عزیزانم در ایران؛ بر روی وعده‌های پوشالی آب و برق مجانی و واکسن و هزاران وعده دیگر که واقعیت‌هایی تغییرپذیر هستند چراکه خودِ وعده دهنده از فردای خود بی‌خبر است ایستادن آیا کافی نیست؟ امروز وعده‌های وعده دهنده اَمین را برای شما استوری می‌کنم که قادر است مرزها را درهم شکسته و زمان را در دستان خود گرفته و سال‌های ملخ خورده شما را به شما بازگرداند؛ امروز وعده‌های راه و راستی و حیات را پست و استوری می‌کنم که قادر است قلب‌ها را بدون خون و خونریزی فتح کند چراکه یک خون کافی بود و او آن را از خود برای ما به یادگار گذاشت. امروز آن وعده را دوباره می‌نویسم که گفت کسی از آن آبی که من به او می‌دهم بنوشد، به هیچ وجه تشنه نخواهد شد! مادامی که در جهان هستم، نور جهانم! امروز درست است که ایران در مشکلات و معضلات و بی‌کفایتی‌ها دچار گشته ولی این را باور داشته باشید که برای همگان امروز چیزی مهیاست که مشکلات و معضلات نمی‌تواند آن را در بند خود اسیر سازد و آن نجات به طریق خداوند زنده عیسی مسیح می‌باشد. امروز اگر واکسن در محدودیت است و به ما نمی‌رسد نجاتی داریم که پشت در منتظر ماست تا تنها در را بگشاییم، امروز اگر برق در رفت و آمد است نور را که در میان ما آدمیان ساکن شد دربرگیریم و باور داشته باشیم بر همه سختی‌ها و مشکلاتمان خداوند متعال است و بس!