من تاک حقیقی هستم و شما شاخه‌ها…(یوحنا ۱۵: ۱و ۵)

طبیعیست که از شاخه‌های انگور حقیقی خوشه‌های انگور حقیقی انتظار داریم ولی آیا همه شاخه‌های انگور، خوشه انگور می دهند نــه! چـــرا؟ به سه دلیل عمده:
دلیل اول رابطه است.
تنها طریقی که شاخه انگور می تواند انگور بیاورد اینست که متصل به تنه درخت باشد. یعنی رابطه شخصی و مستقیم داشتن فـرد مسیحی با خود عیسی مسیح و نه هیچکس دیگر.
دلیل دوم تغذیه است.
هر شاخه باید به طور مداوم از شیره تنه درخت که از ریشه‌هایش می‌آید به اندازه کافی تغذیه شود.
ما باید از کلام خدا دائما تعلیم و سرمشق گرفته و با پرستش و مشارکت تغذیه روحانی بشویم.
دلیل سوم نور و هوا است.
شاخه‌هایی که وصل به درخت انگور هستند ولی به‌ طرف سایه‌ها کشیده می‌شوند و هوای تازه مورد نياز را دریافت نمی‌کنند میوه نمی‌آورند، اگر هم بیاورند بدون کیفیت است. هر شخص مسیحی باید دائما در نور راستی خدا با افکار و رفتاری شفاف زندگی کند و از هوای تازه روح القدس بهرمند گردد.
در غیر اینصورت، شاخه از درخت جدا شده به عـوض انگور حقیقی به سلیقه هیزم‌شکن به زغال میم به جهت آتش سر قلیان‌ها تبدیل خواهد شد تا مردم بر سر قلیان‌هایشان بگذارند و تنباکوی خیس خورده و نـم کشیده‌شان را روشن کنند.
امروز باید تصمیم بگیریم آیا می‌خواهیم متصل به تنه درخت انگور حقیقی بمانیم و ثمر حقیقی بیاوریم و یا بر سر قلیان ها بـسوزیم و تنباکوها را بسوزانیم و آهسته آهسته خاکستر شویم و مردم به دود برخاسته از سوختن زندگی‌مان پـک بزنند و نئشه شوند!
جلال خدا زمانی آشکار می شود که ما ثمر بیاوریم. (یوحنا ۱۵: ۸)
حیف شماست که بسوزید و از سوختن تان دیگران با پک زدن بـه دود و خاکسترتان به خلسه لذتبخششان بروند. می‌خواهید انگور حقیقی باشید یـا زغال میم؟ انتخاب با شماست نه با باغبان و عاشقان قلیان.

جلیل سپهر

ضربه‌های دوست داشتنی

تشویق دیگران برای رشد ما یک نیاز کاملا طبیعیست.
مثل خوردن ویتامین برای سلامتی بدن. اما اگر برای سلامتی فقط به مصرف ویتامین اکتفا کنیم با بحران جدی روبرو خواهیم شد. گاهی جسممان گرفتار شرایطی می‌شود که نیازمند آنتی‌بیوتیک‌ها و گاهی هم جراحی‌ها می‌باشد.
خطر جدی اینست که شکوفایی و رشدِ وابسته به فقط تشویق و تحسین، با شنیدن اولین انتقاد گرفتار خشم و بحران روحی و دلسردی می‌شود.
یقینا اگر آهنی را فقط نوازش کنید کوچکترین اتفاقی نمی‌افتد اما وقتی در کوره آتش گذاشته و ضربات چکش را تحمل کند بـه شکل دلخواه آهنگر دانا و ماهر تبدیل خواهد شد.
گرمایِ نرم کننده کوره تشویقِ مردم بدون شک نیازمند ضربات چکش انتقاد‌های حساب شده خداست تا قابلیت‌هایمان شکوفا شود. هرگز از ضربات چکش انتقادها نترسید.
خدا این ضربه را در جهت شکل‌گیری ما برای طرح مفیدی که برایمان دارد استفاده می‌کند.
در آن روز یقینا این ضربه‌ها برایمان سرنوشت ساز و دوست‌داشتنی خواهند بود.
بیایید در آستانه سال جدید روحیه انتقادپذیری را به خودمان هدیه داده و آن را وارد سال جدید بسازیم و در طول سال آن را به کار گیریم.
آن وقت تازگی، مفید بودن و سطحی متفاوت در زندگی را بیشتر از قبل تجربه خواهیم کرد.

جلیل سپهر