درودی بر همراهان تاریخ و علاقه­مندان تاریخ­ سازان آسمانی. تمامی شاگردان و رسولان در راه صلیب رنج دیدند و این شاهدان قیام و رستاخیز عیسای مسیح به طور داوطلبانه زندگی خود را در راه اعلام نجات به جهانیان فدا نمودند. همانطور که غالباً اشاره شده است مردم معمولاً به خاطر چیزهای دروغ، شکنجه یا مرگ دردناک را تحمل نمی­کنند .

در این سفر به زندگی گارشیا نویسنده کتاب ندای شهیدان، استیفان، فلیپس رسول و متی، یعقوب کوچک، مرقس و شمعون پطرس و  شهادت آنان اشاره شد.

شاگردی و راه مسیح را براستی چگونه می­توان از درد و رنج خالی دانست در حالی که مکتوب است “چون مسیح در عرصه جسم رنج کشید شما نیز به همین عزم مسلح شوید.” ( اول پطرس 4)

پولس رسول: (شهادت 69 سال بعد از میلاد مسیح)

درمقایسه با دیگر شاگردان عیسی یک نکته­ی مبهم در مورد محل (مکان) مرگ پولس وجود دارد. او همیشه علاقه داشت که در شهر روم موعظه کند و در همان جا نیز درگذشت.

با مروری برکتاب اعمال رسولان و نامه­های او یک حس غیر قابل توصیف را می­توان از لابه­لای آنها فهمید که فرصت اوکوتاه اما قدردان همان لحظات و عمر کوتاهی بوده که خداوند در اختیارش قرار داده بود؛ او فیض خدا را کاملا درک می­کرد نه فقط از نظر الهیاتی بلکه او فیض خدا را دلیلی برای زندگی و زنده بودن می­دانست.

او همیشه قدردان فیض خدا بود زیرا میدانست که چقدر به آن نیاز دارد. (فیض تو مرا کافی­ست)

عمق وجود او و نهایت زندگی و افکار او چنانچه از نوشته­هایش مشخص است متمرکز بر فیض خداست حتی در ضعف­ها و ناتوانی­هایش.

دوم تیموتائوس باب چهارم آیات ۶-۸ «زیرا من، هم اکنون، همچون هدیه­ای ریختنی در حال ریخته شدنم و زمان رحلتم فرا رسیده است. جنگ نیکو را جنگیده­ام، مسابقه را به پایان رسانده و ایمان را محفوظ داشته­ام. اکنون تاج پارسایی برایم آماده ­است، تاجی که خداوند،آن داور عادل، در آن روز به من عطا خواهد کرد. نه تنها به من بلکه به همه­ی آنان که مشتاق ظهور او بوده­اند.»

پولس در دوران زندگی­اش سفرهای بسیاری را داشت و بشارت انجیل را در هر کجا اعلام می­کرد. شاید برای توصیف قلب او برای اعلام خبر خوش به جهانیان را بتوان از جملات او از رساله­ی به کولسیان درک کرد.

«ما مسیح را به همه می‌شناسانیم و با تمام دانشی كه داریم همه را آگاه ‌ساخته، تعلیم می‌دهیم تا آنها را به صورت افرادی بالغ در مسیح به خدا تقدیم نماییم. برای انجام این كار، من زحمت می‌کشم و کوشش می‌کنم و از قدرت عظیمی كه مسیح به من می‌دهد و در من كار می‌کند، استفاده می‌نمایم.» (کولسیان1: 28،29)

زندگی پولس همواره به گسترش انجیل منجر می­شد، حتی زمانیکه او کلیسا و مسیحیان را آزار می­رسانید. پیش از ملاقات او با مسیح تلاش پولس برای دستگیری مسیحیان اورشلیم و اطراف سبب پراکنده شدن مسیحیان می­شد و به عبارتی بذرهای انجیل مانند دانه­هایی در دستان باد به همه جا پخش می­شد و ثمره می­آورد.

به راستی که خداوند حتی از نقشه­ها و تلاش­های افراد شرور برای پیشبرد ملکوت و اراده­ی خود استفاده می­کند.

اما پس از رویارویی پولس و ملاقاتش با مسیح در جاده­ای به سمت دمشق، تمامی غیرت آتشین و مذهبی او تبدیل به طلبین هدایت مسیح در زندگی و اعمالش شد. تقریباً نیمی از نامه­ها و رسالات عهد جدید نوشته­ها و نامه­های اوست که به کلیساها می­فرستاد و روش زندگی مبشرین و ایمانداران را یادآور می­شد.

او پیشگام شیوه­های بشارتی و اعلام انجیل به جهانیان بود و ده­ها کلیسا کاشت.

او که عشق و محبت خدا را به همه­ی مردم می­شناخت باعث شد تا مژده­ی انجیل را به غیر یهودیان و امتها به طور گسترده­ای اعلام کند تا آنجا که او را رسول امت­ها می­نامیم. و اینگونه بود که شخصی که مسیحیان را آزار و شکنجه می­داد به کسی تبدیل شد که تمامی عمر خود را به گسترش انجیل سپری کرد.

خوشبختانه او به عنوان بشارت دهنده­ی انجیل شفا و تبدیل و راز زندگی خود را به کلیساها منتقل کرده است.

اگر چه از طرفی با نگاهی به اتفاقات برجسته که در رسالات به آنها اشاره شده، هم می­توان بهای خادم خداوند بودن را درک کرد و شاید هم فهم این قضیه لرزه به تن خیلی از خادمین بیندازد و همچنین می­تواند راهنمای خوبی برای کسانی که مسیح را پیروی می­کنند باشد. خادمین همه زندگی­شان را برای انجیل به خطر می­اندازند.

بهایی که مسیح به خاطر ما در روی صلیب پرداخت کرد با هیچ معیاری قابل سنجش نیست و ایمانی که در حال حاضرما  آن را اعلام  می­کنیم توسط وفادارانی که حاضر به پرداخت بهای ایمان بودند پرداخت شده وسپس به ما سپرده شده…

چنانچه در دوم قرنتیان باب یازدهم آیات ۲۴-۲۸ می­بینیم پولس عنوان می­کند که پنج بار از یهودیان سی و نه ضربه شلاق خوردم. سه بار چوبم زدند، یک بار سنگسار شدم، سه بار کشتی سفرم غرق شد، یک شبانه روز را در دریا سپری کردم، همواره در سفر بوده­ام و خطر از هر سو تهدیدم کرده است: خطر گذر از رودخانه­ها، خطر راهزنان، خطر از سوی قوم خود، خطر از سوی اجنبیان، خطر در شهر، خطر در دریا و خطر در بیابان، خطر از سوی برادران دروغین، سخت  کار کرده محنت کشیده­ام و بارها بی­خوابی بر خود تحمیل کرده­ام بارها بی­غذا مانده­ام و سرما و عریانی به خود دیده­ام. افزون برهمه­ی این­ها بار نگرانی برای همه­ی کلیساهاست که هر روزه بر دوشم سنگینی می­کند.

البته اگر ما فقط سختی و رنج را مبنا وهدف خود قرار بدهیم پس درس مهمی از زندگی پولس را هم از دست می­دهیم.

زیرا معنی دقیق رنج و سختی تنها با سرسپردگی به خداوند و وفاداری و ایمان به او سنجیده نمی­شود بلکه رنج می­تواند حاصل بی­ایمانی و نا اطاعتی از خداوند نیز باشد.

وقتی رنج وسختی تبدیل به هدف می­شود، غروری پنهانی بر آن غالب می­شود. رنج وسختی در واقع ماحصل پیش­بینی نشده­ی سرسپردگی و اطاعت از خداوند است.

اما این فقط یک قسمت کوچک یا حتی بیشتر از پیش­بینی نشده­ی شادی زیستن در مسیح است، یک مثال بارز از زندگی شهیدان مسیحی، زندگی سبکبار آنهاست که چطور در حین سختی، در مسیح شاد بودند.

آنها از درد و رنج لذت نمی­بردند ولی از آن فرار هم نمی­کردند و همانند پولس آموختند که چطور در شرایط سخت وحتی در سیری و گرسنگی قناعت را پیشه کنند.

فیلیپیان باب چهارم آیات ۱۱-۱۳ «این را از سر نیاز نمی­گویم زیرا آموخته­ام که در هر حال قانع باشم، معنی نیازمند بودن را می­دانم و نیز معنی زندگی در وفور نعمت را، در هر وضع و حالی رمز زیستن در سیری و گرسنگی و بی­نیازی و نیازمندی را فرا گرفته­ام. قدرت هر چیز را دارم در او که مرا نیرو می­بخشد.»

پولس هرگز اجازه نداد که هیچ چیز جز روح خدا او را در زمین هدایت کند. با مروری بر جدول زمانی زندگی او، روایات تاریخی و منابع موجود در کتاب مقدس مانند تمایل او به خدمت در اسپانیا که در رومیان باب پانزده آیات ۲۳-۲۴ به آن اشاره شده است.

«اما اکنون که در این مناطق دیگر جایی برای کار من باقی نمانده و از آنجا که سال­هاست مشتاق آمدن در نزد شما هستم، امید دارم سر راهم به اسپانیا، به دیدار شما بیایم تا پس از آنکه چندی از مصاحبت شما بهره­مند شدم مرا در سفر به آنجا یاری دهید.»

می­توان محدوده­ی سفر او را از عربستان تا نواحی انگلیس تخمین زد. شش سال وقفه یا سکوت او در دو سفری که به روم داشت و در آنجا زندانی بود سفرهای گسترده­تری را برای او رقم زد. سفر نهایی این رسول به ابدیت درست در آنطرف دیوارهای روم بود، پولس این فریسی سابق در پشت دیوارها سرش را از تنش جدا کردند.

او جنگ نیکو را جنگید، مسابقه را به پایان رساند و ایمانش را محفوظ نگاه داشت و بهترین دلیل برای ما شد تا مانند او عمل کنیم.